Τυροπιτάρι χωριάτικο από το Δρυμώνα της Βόρειας Εύβοιας

Από την κ. Ευαγγελία Γεωργατζή - Δρυμώνας 

Υλικά

Τυρί χωριάτικο 1 κιλό

Αυγά φρέσκα χωριάτικα (κατά προτίμηση) σε αναλογία 1 τυροπιτάρι - 1 αυγό.

Δυόσμο φρέσκο όσο θέλετε, δίνει υπέροχο άρωμα

Αλεύρι για το φύλλο (για 10 φύλλα θέλουμε 3/4 του κιλού αλεύρι - μισό χωριάτικο μισό φαρίνα)

Εκτέλεση:

Σε μια λεκάνη βάζουμε το αλεύρι, μια κουταλιά της σούπας λάδι, μια κουταλιά της σούπας ξύδι και ελάχιστο αλάτι (μισή κουταλίτσα του γλυκού) και νερό χλιαρό, όση ποσότητα χρειαστεί για να γίνει η ζύμη μας κανονική (όχι πολύ μαλακιά) γιατί θα κολλάει και δεν θα μπορούμε να ανοίξουμε το φύλλο. Προσοχή: για να ανοίγει καλύτερα το φύλλο το αλευρώνουμε με νισεστέ).

Ζυμώνουμε το ζυμάρι μας πολύ καλά και το αφήνουμε να ξεκουραστεί σκεπασμένο μέσα στη λεκανίτσα για μισή ώρα. Στη συνέχεια το κόβουμε σε δέκα μπαλάκια και ανοίγουμε ένα ένα το φύλλο μας. Μόλις ολοκληρώσουμε αυτή τη διαδικασία, ετοιμάζουμε τη γέμιση για το χωριάτικο τυροπιτάρι.

Γέμιση:

Λιώνουμε το τυρί σε μια λεκάνη ή το τρίβουμε στον τρίφτη. Χτυπάμε ξεχωριστά ολόκληρα τα αυγά και τα ρίχνουμε μέσα στο τυρί. Προσθέτουμε το δυόσμο, λίγο πιπέρι και τα ανακατεύουμε όλα μαζί.Έπειτα ανοίγουμε ένα ένα τα φύλλα μας, βάζουμε τη γέμιση (αραιά εδώ και εκεί) και διπλώνουμε το κάθε φύλλο τετράγωνο.

Αφού έχει κάψει το λάδι στο τηγάνι, ρίχνουμε ένα ένα τα τυροπιτάρια μας και τα τηγανίζουμε σε μέτρια φωτιά και από τις δύο πλευρές (τα γυρίζουμε) μέχρι να ροδίσουν (πάντα σε μέτρια φωτιά).
Μόλις τα βγάλουμε από το τηγάνι, τα σερβίρουμε ζεστά πασπαλισμένα με λίγο δυόσμο και συνοδεία με βορειοευβοιώτικο σπιτικό κρασί από τη κάβα του χωριού Δρυμώνα.

Συμβουλή: Για πιο ελαφρύ τηγάνισμα χρησιμοποιούμε καλαμποκέλαιο

• Καλή σας όρεξη και επιτυχία!!!

  
  

  Οι Γεύσεις της Εύβοιας σας πληροφορούν για τον Δρυμώνα :
  Το χωριό Δρυμώνας βρίσκεται στον πρώην δήμο Ελυμνίων (Λίμνη) και είναι ένα μαγευτικό καταπράσινο χωριό με βασικό αξιοθέατο τον καταρράκτη του. Αξίζει να τον επισκεφθείτε.
  

  Το βίντεο που ακολουθεί σας γνωρίζει τον Δρυμώνα

  
  

Kόκορας κοκκινιστός με κουρκουμπίνες

Από την κ. Τόνια Παλαμίδη - Κάρυστος

Το πιάτο ετοιμάστηκε για την εκπομπή του Ηλία Μαμαλάκη "Μπουκιά και συχώριο" στο σπίτι της κ. Παλαμίδη στην Κάρυστο 

Υλικά για 8 άτομα
1 κόκορας περίπου 2 κιλά
1 κούπα σάλτσα ντομάτας σφιχτή
1 κρεμμύδι κομμένο σε χοντρά κομμάτια
3 φρέσκες ντομάτες τριμμένες στο χοντρό τρίφτη
2 βρασμένες πατάτες
1 κούπα του τσαγιού ντόπιο καρυστινό τυρί ή κεφαλοτύρι
1 κουταλιά αλεύρι
1 κουταλάκι του γλυκού μπέικιν πάουντερ
αλάτι, πιπέρι
1 νεροπότηρο λευκό κρασί
μισό νεροπότηρο λάδι
100 γραμ. βούτυρο
1 κοφτό κουταλάκι κανέλα
Προετοιμασία
Καθαρίζετε τις πατάτες και όπως είναι ζεστές τις κάνετε πουρέ (περνάτε από μύλο). Βάζετε τον πουρέ σε μια μεγάλη γαβάθα και ρίχνετε το κεφαλοτύρι, το αλάτι, το αλεύρι και το μπέικιν. Ζυμώνετε το μείγμα πολύ καλά και προσθέτετε αλεύρι όσο βλέπετε ότι θέλει.Οταν ετοιμαστεί η ζύμη σας την αφήνετε να "ξεκουραστεί".
Βάζετε το ελαιόλαδο στη φωτιά σε μια μεγάλη κατσαρόλα και τσιγαρίζετε τις μερίδες του κόκκορα μέχρι να πάρουν ωραίο χρώμα ανακατεύοντας. Οταν ετοιμαστεί σβήνετε με το λευκό κρασί. Χαμηλώνετε λίγο τη φωτιά, σκεπάζετε την κατσαρόλα και αφήνετε να πάρουν μια βράση και προσθέτετε το κρεμμύδι, τις φρέσκιες ντομάτες τριμμένες και τον πελτέ. Αλατοπιπερώνετε και προσθέτετε κανέλα ανακατεύοντας ώστε να πάνε παντού. Ο κόκορας αρχίζει να μελώνει και να δένει η σάλτσα. Αν μαγειρεύετε σε κλασσική κατσαρόλα αφήνετε να βράσει έτσι περίπου 1,5 ώρα, προσέχοντας πολύ να μην κολλήσει.
Όσο βράζει ο κόκκορας μπορείτε να ετοιμάσετε τις κουρκουμπίνες. Από τη ζύμη που ετοιμάσατε προηγουμένως κόβετε μικρά κομματάκια με ένα μαχαιράκι και τους δίνετε σχήμα. Βάζετε τα ζυμαρικά σας σε μια αλευρωμένη επιφάνεια.
Τις περνάτε από κόσκινο να φύγει το πολύ αλεύρι και τις βάζετε να βράζουν σε αλατισμένο νερό που βράζει όπως κάνουμε για όλα τα ζυμαρικά. Ανακατεύετε συνεχώς μέχρι ν’αρχίσουν ν’ανεβαίνουν στην επιφάνεια. Πρέπει να βράσουν περίπου 3/4 της ώρας. Όταν γίνουν τις σουρώνετε καλά.
Λιώνετε το βούτυρο και ρίχνετε τριμμένο τυρί σε μια πιατέλα.
Βάζετε μια στρώση κουρκουμπίνες, μια στρώση τυρί και συνεχίζετε έτσι μέχρι να απλώσετε όλο το ζυμαρικό. Στο τέλος περιχύνετε με το λιωμένο βούτυρο.Σερβίρετε τις κουρκουμπίνες με τον κόκορα που έχει ήδη ετοιμαστεί.

Ταιριάζει πολύ ωραία με λευκό τοπικό κρασί αλλά και με ροζέ όπως όλα τα πουλερικά.

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ

Σοφία Κόλλια : Γεύσεις της Εύβοιας και νέες μαγείρισσες

Γράφει η Σοφία Κόλλια - Κάρυστος Sofiascomments

Με την ευκαιρία του blog για τις Γεύσεις της Εύβοιας, σκέφτομαι το πόσο δύσκολο μπορεί να είναι για μια νέα νοικοκυρά, η για τον οποιονδήποτε που θα ήθελε να ασχοληθεί με την κουζίνα γενικά,  να ακολουθήσει τα βήματα μιας συνταγής, να απορροφήσει ότι διαβάζει, η να τολμήσει να δημιουργήσει το δικό τους μαγειρικό κώδικα.
Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορώ να λογαριαστώ για μια καλή μαγείρισσα με την σωστή έννοια που δίνουμε στον όρο, ωστόσο όποτε χρειάζεται οι συνταγές με βγάζουν πάντα ασπροπρόσωπη.
Υπάρχουν μερικά απλά πράγματα που θα μπορούσαν να ακολουθήσουν οι νέοι και νέες ασχολούμενοι με τις κατσαρόλες για να χαίρονται πραγματικά τις δημιουργίες τους και να νιώθουν ικανοποιημένοι με το αποτέλεσμα.
Πρώτα από όλα, ξεκινάμε από τις πιο απλές και γρήγορες συνταγές, συνήθως με τις συμβουλές της μαμάς.
Ναι, καλά μου παιδιά!  Ακόμα και αν ποτέ μέχρι τώρα δεν έχετε ζητήσει τις συμβουλές της για κάτι, τώρα μπορείτε να της δώσετε αυτήν την χαρά. Άλλωστε, με τα φαγητά της μεγαλώσατε και σαν τα πιάτα της μαμάς, ως γνωστόν, δεν είναι κανένα άλλο.
Είναι οι μνήμες, είναι η νοσταλγία, είναι αυτός ο συγκεκριμένος τρόπος που μαθαίνει μια νοικοκυρά να ευχαριστεί τα συγκεκριμένα μέλη της οικογένειας προσαρμόζοντας τον τρόπο παρασκευής στα γούστα τους, ότι και άλλο ίσως είναι, η αλήθεια παραμένει η ίδια για τα πιάτα της μαμάς!
Αφού λοιπόν, μάθετε τα απλά και εύκολα, όπως πατάτες τηγανητές, πατάτες βραστές, πατάτες φούρνου, πατάτες πουρέ, θα περάσουμε στα ζυμαρικά.
Μακαρόνια σκέτα, μακαρόνια με κόκκινη σάλτσα. και πάει λέγοντας.
Τώρα ίσως μου πείτε, ότι αστειεύομαι. Και όμως, δεν είναι τόσο εύκολο όσο φαίνεται.
Το σημείο βρασμού, και μετά?
Μετά η γεύση ακόμα και των νερόβραστων ζυμαρικών αλλάζει σύμφωνα με το νερό που προσθέτετε  στην κατσαρόλα πριν τα σουρώσετε. Αν βάλετε πολύ θα χάσουν τελείως την γεύση τους, αν βάλετε λίγο, θα κολλήσουν μετά. Βλέπετε είναι το άμυλο που τα ενώνει.
Το άμυλο δημιουργεί την ίδια ανάγκη και στις τηγανητές πατάτες, γιαυτό τις κόβουμε μέσα σε μια λεκάνη νερό η μπόλ, ανάλογα την ποσότητα, αλλά δεν τις περνάμε πολλά νερά γιατί αν φύγει το άμυλο τελείως θα γίνουν άνοστες.
Το άμυλο που βγαίνει στο νερό που μαγειρεύονται τα μακαρόνια, είναι το καλύτερο για να πήξουν οι σάλτσες που δημιουργείτε για την μακαρονάδα σας .Για αυτό πριν το πετάξετε, φυλάξτε ένα ποτήρι να το προσθέσετε στην σάλτσα.
Αφού κάνετε τα πρώτα βήματα και νιώθετε πιο άνετα, δοκιμάστε το τι αρέσει σε εσάς και στους ανθρώπους που μοιράζεστε το τραπέζι σας.
Έτσι μπορείτε να δοκιμάστε τις συνταγές με η χωρίς ορισμένα υλικά, η να προσθέσετε αυτά που αρέσουν σε εσάς.
Παραδείγματος χάριν, το απλό και ταπεινό πιάτο , γίγαντες στο φούρνο, γίνονται πιο εντυπωσιακό αν προσθέσετε κολοκυθάκια και πράσο σε  ροδέλες και κόκκινη πιπεριά σε λεπτές κάθετες φετούλες, αρκεί βέβαια να σας αρέσει η γεύση που δίνει η πιπεριά.
Ακόμα στα  πιάτα της εποχής, όπως η φασολάδα, γίνονται πιο γλυκιά με λίγο πράσο.
Έχετε σκεφτεί να συνδυάσετε την κόκκινη σάλτσα με λεμόνι?
Και όμως, αν αποφασίσετε να φτιάξετε λαχανόριζο, προσθέστε στο τέλος ένα χυμό λεμονιού και ας είναι μαγειρεμένο με ντομάτα. Δίνει πραγματικά μια καταπληκτική γεύση.
Ένα άλλο πιάτο εποχής, είναι οι φακές. Έχετε δοκιμάσει να ρίξετε κομματάκια λουκάνικο και μικρούς κύβους πατάτας? Με την προσθήκη ενός κύβου κνορ λαχανικών το πιάτο μας αλλάζει τελείως από τις παραδοσιακές φακές.
Τα απλά φθηνά καθημερινά πιάτα, εκτός από την σίγουρα μεγάλη θρεπτική αξία  μπορούν να μας δώσουν την μέγιστη ικανοποίηση αν τους δώσουμε το κάτι πάρα πάνω για να γίνουν και τα δικά μας πιάτα, άξια αναπόλησης....κάποτε....

Σοφές οι συμβουλές της Σοφίας !!!

Λεβάντα, υπέροχο άρωμα της ευβοϊκής γης

Ανάμεσα στα σημαντικά αρωματικά βότανα που είναι αυτοφυή στην ευβοϊκή γή είναι και η λεβάντα. Τη συναντάμε στη Βόρεια και στην Νότια Εύβοια. Είναι ένα υπέροχο ρομαντικό φυτό και αργά ή γρήγορα όλοι υποκύπτουμε στην ομορφιά και το άρωμά της. Τα άνθη της άγριας αλλά και της καλλιεργημένης λεβάντας έχουν ένα ελκυστικό μωβ χρώμα που γοητεύει. 

Θεωρείται από τα κορυφαία αιθέρια έλαια και εντελώς ακίνδυνα.Με το υπέροχο άρωμά της αποτελεί ένα από τα βασικά συστατικά στην αρωματοποιϊα, τη σαπωνοποιϊα και γενικότερα την παραγωγή καλλυντικών. Οι ανθοφόροι βλαστοί μαζεύονται και χρησιμοποιούνται ως αρωματικό στις ντουλάπες, τα συρτάρια και γενικά σε χώρους που θέλουμε να έχουμε ωραίες μυρωδιές. Εχει αντιοξειδωτικές και χαλαρωτικές διότητες και σήμερα θεωρείται ένα ιδιαίτερα πολύτιμο βότανο για την καταπολέμηση του στρες και του άγχους. Εχει επίσης αντισηπτικές ιδιότητες και επισπεύδει την επούλωση τραυμάτων, ενώ σε μεγάλες δόσεις δρα ως υπνωτικό. Τέλος, είναι φυσικό εντομοαπωθητικό για τα βλαβερά έντομα κουνούπια, μύγες καθώς και για τον σκώρο. 

Η άγρια λεβάντα που φύεται σε πολλά μέρη της Εύβοιας είναι επίσης ιδιαίτερα αγαπητή και στις μέλισσες που δεν παραλείπουν να την επισκέπτονται συχνά τον Ιούνιο και Ιούλιο που είναι ολάνθιστη.   

Η ονομασία της λεβάντας προέρχεται από το λατινικό ρήμα lavare που σημαίνει πλένω, διότι ότι οι Ρωμαίοι χρησιμοποιούσαν άνθη λεβάντας για τον αρωματισμό του νερού των λουτρών τους.

Σε όλα τα είδη λεβάντας χρησιμοποιείται μόνο το άνθος της. Καταλληλότερη εποχή συγκομιδής θεωρείται το στάδιο της τελικής ανάπτυξης του ανθοφόρου στελέχους και έναρξης της ανθοφορίας μέσα στο καλοκαίρι.

Μια δυό σταγόνες αιθέριου ελαίου λεβάντας στο μαξιλάρι μας, μας προσφέρουν καλύτερο ύπνο αλλά και μια - δυό σταγόνες στο κολάρο του κατοικίδιου ζώου μας το προφυλάσσουν από τα παράσιτα.

Χρησιμοποιείται από τα αρχαία χρόνια στην Αίγυπτο και στην Ελλάδα ως άρωμα ή θυμίαμα. Κατά το Μεσαίωνα, θεωρήθηκε σαν αφροδισιακό αλλά και θεραπευτικό βότανο για πονοκέφαλο, πονόδοντο, αλλά και ψυχικές διαταραχές. 

Αν έχουμε βοτανόκηπο η λεβάντα είναι αναμφισβήτητα το στολίδι του και η καλλιέργεια του δε θα μας δυσκολέψει γιατί είναι γενικά εύκολο φυτό χωρίς μεγάλες ανάγκες σε ποτίσματα και φροντίδα. Αγαπά τον ήλιο και μπορεί να αναπτυχθεί και σε φτωχά πετρώδη εδάφη. Αν έχουμε σπόρο λεβάντας και θέλουμε να παράγουμε φυτά δεν είναι καθόλου δύσκολο. Φυτεύουμε τους σπόρους σε γλάστρες και τις κρατάμε σε σκιερό μέρος μέχρι να ξεπροβάλλουν τα νέα φυτά. Μόλις ψηλώσουν 5-6 εκατοστά μετακινούμε τις γλάστρες σε ηλιόλουστο μέρος για να ευνοήσουμε την ανάπτυξη. Το μεταφυτεύουμε στον κήπο λίγες εβδομάδες αργότερα σε μέρος ηλιόλουστο, χωρίς πολύ υγρασία. Φυτεύουμε τα φυτά σε απόστασγ 50-60 εκατοστά ανάμεσά τους. Η ρίζα της απλώνει σε μεγάλο βάθος και πλάτος. Είναι πολυετές φυτό και με λίγη προσοχή το χειμώνα θα το απολαμβάνουμε για πολλά χρόνια. Για καλύτερα αποτελέσματα στο τέλος της άνοιξης βάζουμε στις λεβάντες μας λίγη κοπριά ή λίπασμα και έτσι βοηθάμε τις βοηθάμε να έχουν πλουσιότερη άνθηση και ζωηρότερο μωβ χρώμα. Η συγκομιδή των λουλουδιών της λεβάντας μπορεί να γίνει ανά πάσα στιγμή οπότε ταυτόχρονα περιποιούμαστε και το φυτό μας ή να μείνουν πάνω στο φυτό όλο το καλοκαίρι. Αν τα αφήσουμε το καλοκαίρι πρέπει το φθινόπωρο να τα κλαδέψουμε αποφεύγοντας να κόψουμε ξυλώδεις βλαστούς. Τα άνθη που κόβουμε τα τοποθετούμε σε εφημερίδες σε σκιερό και στεγνό μέρος για να αποξηρανθούν ώστε να φτιάξουμε τα αρωματικά μας για ντουλάπες, συρτάρια κλπ. Αν βάλουμε μερικά κλωνάρια στα κάρβουνα του μπάρμπεκιου καθώς ψήνουμε το κρέας μας αρωματίζεται υπέροχα. 

Σήμερα η καλλιέργεια της λεβάντας που είναι μία από τις επιδοτούμενες αγροτικές καλλιέργειες μπορεί να αποφέρει σημαντικά οικονομικά ωφέλη στον καλλιεργητή λόγω της καλής τιμής της αγοράς, ιδιαίτερα αν πρόκειται για βιολογική καλλιέργεια. Θεωρείται από τις πλέον ενδιαφέρουσες εναλλακτικές καλλιέργειες που γίνονται εύκολα και χωρίς μεγάλες φροντίδες και συστήνεται ακόμα και σε νέους καλλιεργητές αφού τους προσφέρει τη δυνατότητα μέσα 2-3 χρόνια να απολαμβάνουν ένα καλό εισόδημα. 

Γράφει η Σοφία Μούτσου

Γαλακτομπούρεκο

από την κ. Βούλα Παπαμιχαήλ - Κάρυστος

Υλικά (για το μεγάλο ταψί της κουζίνας)
2 πακέτα (ή λιγότερα) φύλλο κρούστας ή Βηρυττού
4 λίτρα γάλα
1 πακέτο σιμιγδάλι ψιλό
3 ποτήρια νερού ζάχαρη
1 μαργαρίνη 250 γρ.
8 κρόκοι αυγών
3 βανίλιες
ξύσμα από ένα λεμόνι
Σιρόπι:
3 ποτήρια νερό
3 ποτήρια νερού ζάχαρη
ξύσμα από ένα λεμόνι
λιωμένη μαργαρίνη για επάλειψη φύλλων

Εκτέλεση
Ζεσταίνουμε το γάλα σε μεγάλη κατσαρόλα. Ανακατεύουμε καλά την ζάχαρη με τα αυγά. Παίρνουμε λίγο απο το γάλα να κρυώσει στην άκρη και του ρίχνουμε το σιγδάλι ανακατεύοντας καλά. Αυτό το ρίχνουμε στο μείγμα με την ζάχαρη και τα αυγά και ανακατεύουμε καλά. Όλο αυτό το ρίχνουμε στο γάλα και προσθέτουμε τις βανίλιες και το ξύσμα. Το σιγοβράζουμε ανακατέυοντας συχνά μέχρι να πήξει. Μόλις το βγάλουμε από τη φωτιά του ρίχνουμε σε κύβους την μαργαρίνη να λιώσει. Στρώνουμε στο ταψί τα μισά φύλλα, βουτυρώνοντας τα ένα-ένα. Ρίχνουμε την κρέμα συνεχίζουμε με τα υπόλοιπα φύλλα. Το χάραζουμε ελαφρά και ψήνουμε στους 180 με 200 μέχρι να πάρει χρυσαφί χρώμα. Έχουμε ετοιμάσει το σιρόπι και το ρίχνουμε κρύο στο ζεστό γλυκό.

Καλή επιτυχία !!!

Μπακαλιάρος πλακί

Από την κ. Σοφία Μούτσου

ΥΛΙΚΑ

4-5 κομμάτια μπακαλιάρος παστός, 4-5 πατάτες μέτριες, 2 κρεμμύδια ξερά, 3 ώριμες ντομάτες,1 φλυτζάνι ελαιόλαδο, 1 κουταλάκι πελτέ, 3 σκελίδες σκόρδο,2 φύλλα δάφνη, 1 ματσάκι μαϊντανός.Αλάτι και πιπέρι.
ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Κόβουμε τον μπακαλιάρο και τον ξαλμυρίζουμε αρκετές ώρες (και καλύτερα όλη τη νύχτα), αλλάζοντας το νερό συχνά. Περνάμε τις ντομάτες από το χοντρό τρίφτη και κόβουμε το σκόρδο σε μεγάλα κομμάτια. Κόβουμε τα κρεμμύδια σε ροδέλλες αν μας αρέσουν έτσι ή τα περνάμε από το χοντρό τρίφτη. Ψιλοκόβουμε τον μαϊντανό. Καθαρίζουμε τις πατάτες και τις κόβουμε σε στρογγυλά κομμάτια. Ρίχνουμε το λάδι σε μια κατσαρόλα και σωτάρουμε ελαφρά τα κρεμμύδια και το σκόρδο προσέχοντας να μην καούν. Ρίχνουμε στο μείγμα την τριμμένη ντομάτα. Προσθέτουμε τον πελτέ λιωμένο σε λιγο νεράκι και λίγο μαϊντανό να πάρει ωραία γεύση η σάλτσα. Προσθέτουμε αλάτι. Αφήνουμε λίγο τη σάλτσα μας να βράσει 1-2 λεπτά και σβήνουμε το μάτι. Ρίχνουμε λίγη σάλτσα στο ταψί, απλώνουμε τις πατάτες και ρίχνουμε από πάνω τον μαϊντανό και βάζουμε από πάνω τα κομμάτια του μπακαλιάρου. Περιχύνουμε με την υπόλοιπη σάλτσα. Προσθέτουμε λίγο νεράκι και ανακινούμε το ταψί να στρώσουν όλα τα υλικά καλά. Σε διάφορα σημεία του ταψιού μας φυτεύουμε τα φύλλα δάφνης για να πάρει το χαρακτηριστικό του άρωμα.
Ψήνουμε στους 200 C για 45 λεπτά περίπου μέχρι να μείνει με το λαδάκι του !
Συνοδέψτε το φαγητό με ένα ωραίο κρασί και απολαύστε το....

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ !!!

Σαλιγκάρια γιαχνιστά

Από τον κ. Γιώργο Μπαμπαλή - Χαλκίδα


Χρειαζούμενα :
Μια γερή φθινοπωρινή βροχή
Λίγες ώρες περπάτημα μετά τη βροχή κατά προτίμηση σε πετρώδες έδαφος
Αρκετή τύχη για να μαζέψεις δυο κιλά σαλιγκάρια (προτιμούνται τα καματερά)
Διάφορα άλλα ψιλοπράγματα όπως : Μια κούπα λάδι (100-150 γραμμάρια)-καμιά δεκαριά κρεμμύδια-ένα κιλό ώριμες ντομάτες-καμιά δεκαριά δαφνόφυλλο-αλάτι, πιπέρι.
Εκτέλεση :

Βάζουμε τα σαλιγκάρια για δυο μέρες σε πίτουρο η σε άβραστα μακαρόνια για να καθαρίσουν από τη χωματίλα (προσοχή να μην σας φύγουν). Τα πλένουμε καλά και τα βράζουμε για λίγη ώρα ξαφρίζοντας τα πολύ καλά σε αρκετό νερό, τα πλένουμε με κρύο νερό και τα αφήνουμε να στραγγίσουν-ψιλοκόβουμε τα κρεμμύδια, και τα τσιγαρίζουμε καλά. Τσιγαρίζουμε τα σαλιγκάρια για ένα δυο λεπτά-ψιλοκόβουμε τις ντομάτες (ή τις κάνουμε χυλό) και σβήνουμε τα σαλιγκάρια, προσθέτουμε το αλάτι το πιπέρι και τα δαφνόφυλλο. Προσθέτουμε τόσο νερό όσο να σκεπάσουν τα σαλιγκάρια, τα αφήνουμε να σιγοβράσουν μέχρι να πιουν το περισσότερο ζουμί τους (τουλάχιστον το μισό). Σερβίρονται πάντοτε με καλή παρέα και κατά προτίμηση με κόκκινο αλλά και άσπρο κρασί. Οι λάτρεις του πικάντικου μπορούν να αντικαταστήσουν το πιπέρι με δυο τρεις καυτερές κόκκινες πιπεριές, αλλά πρέπει να έχουν και εφεδρικό κρασί. Το τουλουμοτύρι και η φέτα θεωρούνται απαραίτητα.
Αν δεν πετύχει η συνταγή δεν πειράζει. Θα έχετε κερδίσει το περπάτημα στην εξοχή. 

Καλή σας όρεξη!

Μυρτιά, ένα σημαντικό ενδημικό φυτό της Εύβοιας

Η μυρτιά(μυρσίνη, μερτιά, μερσινιά, σμυρτιά) είναι θάμνος με φύλλα λογχοειδή,άνθη λευκά και καρπούς μικρές κοκκινόμαυρες ρόγες.

Ιστορία:Ιερό φυτό από την αρχαιότητα,συνδέθηκε με πολλές θεότητες, κυρίως με την Αφροδίτη.Όταν η θεά αναδύθηκε απ΄τον αφρό των κυμάτων στην Πάφο, έτρεξε να κρυφτεί πίσω από μυρτιές και έκτοτε έγινε το ιερό φυτό της.Υπάρχουν κι άλλοι πολλοί μύθοι γι΄αυτό το φυτό. Επίσης οι νικητές των ολυμπιακών αγώνων πριν το στεφάνι κότινου, στεφανώνονταν με μυρτιές.Και οι περίφημοι κοσμηματοποιοί της αρχαιότητας έφτιαχναν εξαιρετικά κοσμήματα με το σχήμα των φύλλων της, ένα παράδειγμα είναι το χρυσό στεφάνι των βασιλικών τάφων της Βεργίνας στη Μακεδονία μας.

Στην Εύβοια συναντάται πολύ συχνά και είναι ενδημικό (ντόπιο) είδος.

Οι καρποί της θεωρούνται φάρμακο από την αρχαιότητα και χρησιμοποιήθηκαν για πλήθος νοσημάτων. Ο Ιπποκράτης,ο Διοσκουρίδης και ο Πλίνιος την αναφέρουν στα συγγράμματά τους.Επίσης στην αρχαία Ελλάδα παρασκεύαζαν από μυρτιά ένα αρωματικό κρασί "μυρτινίτης οίνος" καθώς και αρωματικό λάδι "μύρτινον έλαιον"

Τα μύρτιλλα τρώγονται ωμά και γίνονται εξαιρετικές μαρμελάδες,σάλτσες παγωτού ή προστίθενται σε διάφορα γλυκά π.χ. κέικ.

Με τα φύλλα της αρωματίζονται κρέατα,λουκάνικα, κυνήγι, ψάρια, τυριά, κρασιά, ξερά σύκα. Μπορούμε να ψήσουμε ψάρι ή κρέας πάνω σε στρώμα απ΄τα φύλλα της μυρτιάς. Το ανθεκτικό της ξύλο χρησιμοποιείται στη λεπτοξυλουργική και τα κλαδιά της στην καλαθοπλεκτική. Επίσης στην αρωματοποιία και την παρασκευή καλλυντικών χρησιμοποιείται το αιθέριο έλαιο της μυρτιάς.

Έχουν γεύση στυφή, αλλά είναι πλούσια σε αντοξειδωτικά και βιταμίνες. Σε μετρήσεις που έγιναν μεταξύ 40 φρούτων και λαχανικών κατέλαβαν την 1η θέση. Αναφέρεται ότι είναι ευεργετικά για απώλεια μνήμης, ηλικιακές ασθένειες, καρκίνο, κακή χοληστερόλη, υψηλή συγκέντρωση σακχάρου στο αίμα.

Γράφει η Σοφία Μούτσου

Παραδοσιακή σπανακόπιτα της νότιας Εύβοιας με φρέσκο τυρί

από την κ. Σοφία Πόγκα - Αλμυροπόταμος


Για τη ζύμη :

1 κιλό αλεύρι, λίγο λάδι, λίγο ξύδι, 1 κουταλάκι του γλυκού αλάτι, νερό όσο πάρει.
Για τη γέμιση :

1 κιλό σπανάκι, 1 κιλό σέσκουλα, 1 ματσάκι άνιθο, άγρια χόρτα εάν έχουμε π.χ. καυκαλίθρες, μαλιουλίθρες, ξινολάπατο και 2 κιλά φρέσκο τυρί.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ : 

Φτιάχνουμε τη ζύμη μας κι αφήνουμε να ξεκουραστεί για μισή ώρα. Βάζουμε τα κομμένα χόρτα σε μια λεκάνη αλλά να είναι στεγνά και κόβουμε το τυρί μας σε ψιλές φέτες, ρίχνουμε αλάτι και λάδι. Μετά αρχίζουμε να ανοίγουμε ένα ένα τα φύλλα μας. Βάζουμε λάδι στον πάτο του ταψιού μας και ρίχνουμε το πρώτο φύλλο να εξέχει έξω απο το ταψί. Ρίχνουμε λίγο λάδι στο φύλλο και βάζουμε δεύτερο φύλλο με τον ίδιο τρόπο και το τρίτο φύλλο. Ρίχνουμε τη γέμιση και την στρώνουμε σε όλο το ταψί να πάει παντού με το χέρι. Κάνουμε πάλι την ίδια διαδικασία με τα φύλλα. Πριν βάλουμε την πίτα στο φούρνο θα την ραντίσουμε με λίγο νερό και λάδι. Εχουμε ανάψει την κουζίνα μας στους 200 βαθμούς και είμαστε έτοιμοι για το ψήσιμο. Οταν δούμε ότι παίρνει χρώμα πρέπει να τη γυρίσουμε. Η πίτα μας θέλει 45 λεπτά και είναι έτοιμη για το τραπέζι.



Καλή σας όρεξη !!!!!!! 

Λικέρ ρόδι

Από την κ. Σοφία Μούτσου


Το φθινόπωρο είναι η εποχή των ροδιών. Η ευβοϊκή γη είναι γεμάτη όμορφες φουντωμένες ροδιές. Μπορούμε να κάνουμε υπέροχα λικέρ, σιρόπι γνωστό ως γρεναδίνη, να συμπληρώσουμε περίτεχνες αρχαίες γεύσεις και να γευόμαστε το εξαιρετικό αυτό φρούτο με την ισχυρή αντιοξειδωτική δράση φρέσκο.

ΥΛΙΚΑ
4-5 μεγάλα ρόδια
Ζάχαρη
Τσίπουρο χωρίς άρωμα.
(Εναλλακτικά μπορεί να γίνει και με Μπακάρντι καθαρό λευκό χωρίς άλλη πρόσμιξη και γίνεται πιο ελαφρύ και αρωματικό).

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
Καθαρίζω τους σπόρους του ροδιού πολύ προσεκτικά να μην υπάρχουν καθόλου φλούδες επάνω. Απλώνω σε ένα μεγάλο ταψί και τα ξεδιαλέγω προσεκτικά λίγα λίγα ώστε να πάρω τους πιο κόκκινους σπόρους και να μην υπάρχει κανένα σάπιο ή κανένα σκουλικάκι.
Εν συνεχεία σε μια καθαρή γυάλα που κλείνει με καπάκι ασφαλείας και λάστιχο (υπάρχουν στο εμπόριο με μεταλλικό κλιπ), ρίχνω τους σπόρους του ροδιού με μια κούπα.
Οσες κούπες ρόδι ρίξω προσθέτω άλλες τόσες κούπες ζάχαρη λευκή.
Εν συνεχεία ανακατεύω με μια κουτάλα να πάει η ζάχαρη παντού, το αφήνω 10 λεπτά με ανοιχτό καπάκι και ρίχνω ένα μπουκάλι τσίπουρο ή μπακάρντι μέσα.Ανακατεύω ελαφρά πάλι με την κουτάλα.
Πρέπει το ποτό να σκεπάζει τους σπόρους.

Η δική μου δόση είναι 5 κούπες ρόδι, 5 κούπες ζάχαρη, 1 μπουκάλι τσίπουρο (λίτρου) ή ανάλογο μπακάρντι. Μπορούμε να το κάνουμε και με 6 κούπες ρόδι - 5 κούπες ζάχαρη σε μια γυάλα 1,5 - 2 λίτρα.
Τοποθετούμε τη γυάλα κλειστή πλέον σε σκοτεινό και δροσερό μέρος. Προσοχή όχι φως και ζέστη. Την ανοίγουμε κάθε 7-8 μέρες και την ανακατεύουμε να λειώνει η ζάχαρη και να παίρνει λίγο αέρα για 4-5 λεπτά. Οι σπόροι του ροδιού επιπλέουν στην επιφάνεια πλέον.
Σε 20-25 μέρες το λικέρ μας είναι έτοιμο και πρέπει να το σουρώσουμε πολύ καλά με τουλπάνι και φίλτρο του καφέ μέχρι να πάρουμε εντελώς διαυγές υγρό, οπότε το βάζουμε στα μπουκάλια που θέλουμε, τα οποία έχουμε αποστειρώσει πρώτα (απλή θέρμανση στο φούρνο) για να κρατήσει το ποτό μας καλύτερα.
Εχει εξαιρετικό άρωμα και χρώμα.

Οσοι θέλουν πιο βαθύ ροδί χρώμα μπορούν να προσθέσουν σε κάθε μπουκάλι 1-2 κουταλιές σιρόπι ροδιού (γρεναδίνη). Προσοχή όμως μη γίνει πολύ γλυκό. Αν έχουμε βάλει ίσα ρόδι ίσα ζάχαρη η γρεναδίνη θα το κάνει πιο γλυκό και ίσως χαλάσει η γεύση του. Προσωπικά δεν το προτιμώ.



ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ !!! 

Αυγά με ντομάτες στραπατσάδα

από την κ. Θεανώ Περήφανου - Λίμνη Εύβοιας

Παραδοσιακή, γρήγορη και εύκολη συνταγή

• ΥΛΙΚΑ:

  - 1 κιλό ντομάτες- 5 αυγά- λάδι- αλάτι- πιπέρι- ρίγανη ή θυμάρι- μισό φλιτζάνι του τσαγιού φέτα (πικάντικη)

   ΕΚΤΕΛΕΣΗ:

  Ξεφλουδίζουμε τις ντομάτες και τις κόβουμε σε χοντρά κομμάτια. Έπειτα τις ρίχνουμε στο τηγάνι να πιούνε τα υγρά τους.

  Προσθέτουμε και το λάδι και αφήνουμε να τσιγαριστεί η ντομάτα για δέκα λεπτά περίπου.

  Χτυπάμε τα αυγά, ρίχνουμε σε αυτά μια κουταλιά της σούπας νερό, πιπέρι, αλάτι (λίγο), τα χτυπάμε πάλι μέχρι να γίνουν ένα ομοιόμορφο μίγμα με τα υπόλοιπα υλικά.

  Αδειάζουμε το μίγμα της ομελέτας στο τηγάνι με προσοχή, χαμηλώνοντας τη θερμοκρασία και παράλληλα ανακατεύουμε με μια ξύλινη σπάτουλα.

  Όταν το φαγητό απορροφήσει όλα τα υγρά του και μείνει μόνο με το λαδάκι, ρίχνουμε τη φέτα (τριμμένη). Ανακατεύουμε πάλι σε χαμηλή θερμοκρασία και μόλις η φέτα αρχίζει να λιώνει, αποσύρουμε το τηγάνι. Πασπαλίζουμε τη στραπατσάδα μας, με πιπέρι και ρίγανη ή με θυμάρι για πιο έντονο άρωμα. Προσοχή στο αλάτι, μη το παρακάνουμε γιατί ήδη η φέτα θα αρμυρίζει λίγο το φαγητό.

  ΜΥΣΤΙΚΟ: 1) Αν η ντομάτα δεν είναι πολύ γλυκιά, προσθέτουμε κατά τη διάρκεια του μαγειρέματος και ένα κουταλάκι του γλυκού (κοφτή) ζάχαρη. Νοστιμίζει και δίνει άλλη γεύση. 2) Συνοδέψτε τη στραπατσάδα με παγωμένη μπύρα ή ντόπιο κόκκινο κρασί.

  
  

  

  
  

  Καλή επιτυχία και καλή σας όρεξη!!!

  
  

  Θεανώ Περήφανου
  

Ψάρι στη γάστρα

από την κ. Σοφία Εφη Λούκα "Ταβέρνα η Φλόγα"  - Αγιος Ιωάννης Αλιβερίου

Παλαμίδα ή άλλο αντίστοιχο ψάρι

Υλικά

Για 2 άτομα

1 παλαμίδα ή όποιο άλλο ψάρι της επιλογής σας
1 σκελίδα σκόρδο
2 πιπεριές
2-3 ντομάτες
1 κρεμμύδι
5-6 πατάτες
Μαϊντανός
Ελαιόλαδο

Εκτέλεση

Κόβουμε και πετάμε το κεφάλι του ψαριού,ανοίγουμε την κοιλιά και αφαιρούμε τα εντόσθια.
Το πλένουμε καλά για να φύγει το αίμα του.
Το μεταφέρουμε σε μια γάστρα και κάνοντας μικρές τομές πάνω στο σώμα του ψαριού,το γεμίζουμε με το σκόρδο.
Κόβουμε την ντομάτα και τις πιπεριές σε ροδέλες και τις βάζουμε πάνω από το ψάρι.
Ψιλοκόβουμε το κρεμμύδι και το προσθέτουμε και αυτό.
Γεμίζουμε την κοιλιά του ψαριού με μαϊντανό.Κόβουμε τις πατάτες σε λεπτές ροδέλες,τις αλατίζουμε και τις βάζουμε και αυτές στη γάστρα ώστε να ψηθούν μαζί με το ψάρι.

Βάζουμε τη γάστρα στο φούρνο και ψήνουμε στους 180 βαθμούς για 30-40 λεπτά.

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΊΑ !!!!

Μοσ(i)ντα : Χορτόπιτα χωρίς φύλλο νότιας Καρυστίας

Από την κ. Μαρία Ρούπα - Ραπταίοι Μεσοχωρίων



ΥΛΙΚΑ
Διάφορα άγρια χόρτα του βουνού(λάπαθα,παπαρούνα,καυκαλ
ήθρες,μαρουλίθρα οπωσδήποτε για το άρωμα της,ότι άγριο χόρτο υπάρχει).
2 μεγάλα κρεμμύδια ξερά τριμμένα
Δυόσμο αρκετόΕλαιόλαδο
Αλεύρι για όλες τις χρήσεις όσο πάρει
Αλάτι,πιπέρι
(δεν σας γράφω ποσότητες γιατί είναι ανάλογα το ταψί που θα χρησιμοποιήσουμε)

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

Πλένουμε κ στεγνώνουμε τα χόρτα,τα κόβουμε όπως συνήθως για τις πίτες σε μια λεκάνη, προσθέτουμε όλα τα υπόλοιπα υλικά,φτιάχνουμε χυλό σφιχτό(όχι πέτρα όμως όπως μου είπε η γιαγιά) κ αλατοπιπερώνουμε.
Λαδώνουμε καλά ένα ταψί και στρώνουμε τα χόρτα-ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο μέχρι να ροδίσει καλά.
Αφήνουμε να κρυώσει,κόβουμε σε κομμάτια κ σερβίρουμε……



Το άρωμα κ η γεύση αυτής της πίτας είναι συγκλονιστική, δοκιμάστε την και θα με θυμηθείτε….μας λέει η κ. Ρούπα.

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ…..!!!!!

Γεύσεις από την αρχαία Ρώμη

Από την κ. Αριστέα Τόλια
Καθηγήτρια Πανεπιστημίου Πελοποννήσου

 Ο βαθύπλουτος Ρωμαίος Γάβιος Απίκιος προτείνει μία συνταγή για γλυκό, που διασώθηκε.
«Κόβετε σε φέτες λευκό ψωμί, αφαιρείτε την κόρα, βουτήξτε τις σε γάλα και αυγά κτυπημένα και τηγανίστε σε λάδι. Σκεπάστε με μέλι και σερβίρετε».
Καλή μας όρεξη!!!!!

Το μυστικό για ζουμερό χταποδάκι

Από την κ. Ασπασία Μιμούση - Ιστιαία Εύβοιας

Πλένουμε το χταπόδι καλά και το τοποθετούμε σε κατσαρόλα που καίει πάνω στην εστία της κουζίνας , περιμένοντας να σωθούν τα υγρά του χωρίς να προσθέσουμε άλλο υγρό , με σκεπασμένη την κατσαρόλα.Κάθε 5 λεπτά το γυρνάμε με μια πηρούνα έως ότου ετοιμάζεται να κολλήσει σχεδον στο σκεύος και έχει βγάλει μια κολλώδη ουσία σαν ζελέ.Ρίχνουμε ένα ποτήρι του κρασιού ξύδι και το αφήνουμε σε βρασμό να εξατμιστεί περίπου ένα 7λεπτο και σβήνουμε την εστία.Τώρα είναι έτοιμο για 
1. ψητό στην σχάρα 2. κοκκινιστό με μακαρονάκι 3. να το φάμε ξυδάτο προσθέτοντας λίγο ελαιόλαδο

• Σημ. ειδικό μυστικό είτε για φρέσκο, είτε για κατεψυγμένο χταποδάκι και γίνεται μαλακό σαν μπαμπάκι και ζουμερό με όλη την θαλασσινή του νοστημιά

  
  

  Πιθανότητα αποτυχίας : μηδενική

Πορτοκαλόπιτα

από την κ. Γιώτα Αλούκου - Στύρα Εύβοιας

• 

  ΥΛΙΚΑ

  1 Πακέτο φύλλο κρούστας

  1 κεσεδάκι γιαούρτι

  1 φλυτζάνι τσαγιού ζάχαρη

  1 φλυτζάνι τσαγιού ηλιέλαιο

  4 αυγά

  1 μπέικιν πάουντερ

  2 βανίλιες

  Ξύσμα σπό 2 πορτοκάλια

  ΣΙΡΟΠΙ

  2,5 φλυτζάνια ζάχαρη

  2 φλυτζάνια τσαγιού νερό

  φλούδες από 2 πορτοκάλια

  Εκτέλεση

  Στρώνουμε πατσαβουρέ στο ταψί τα μισά φύλλα κρούστας. Ανακατεύουμε όλα τα υπόλοιπα υλικά μαζί και προσθέτουμε ψιλοκομμένα τα υπόλοιπα φύλλα κρούστας. Ρίχνουμε όλο το μείγμα στο ταψί και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς για 45 λεπτά.

  Ετοιμάζουμε το σιρόπι και το ρίχνουμε ζεστό στο ζεστό γλυκό.

  

  ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ !!!

  
  

  Φτιάχτε το και θα με θυμηθείτε, λέει η κ. Γιώτα Αλούκου

  
  

  
  

Ρολό χοιρινό με δαμάσκηνα σε αμπελόφυλλα

Από την κ. Berekmeri Vyrini Agnes - Δάφνη Λίμνης Εύβοιας

ΥΛΙΚΑ

1 -1/2 κιλό μπούτι χωρίς κόκαλο

2 πράσα κομμένα σε ροδέλες

25 δαμάσκηνα

1 ποτήρι κόκκινο κρασί

1 ποτήρι κονιάκ
6 κουταλιές βούτυρο

15 κληματόφυλλα ζεματισμένα

αλάτι - πιπέρι

1 ρόδι καθαρισμένο

Εκτέλεση

Βάζουμε τα δαμάσκηνα σε ένα μεγάλο μπολ και ρίχνουμε κρασί και κονιάκ. Τα αφήνουμε να μαλακώσουν.Ζεσταίνουμε το βούτυρο στο τηγάνι και σοτάρουμε τα πράσα να μαλακώσουν.

Παίρνουμε λαδόκολλα και στρώνουμε τα αμπελόφυλλα.

Αλατοπιπερώνουμε το κρέας και το τοποθετούμε πάνω από τα αμπελόφυλλα.

Απλώνουμε τα πράσα πάνω στο κρέας αφού δεν είναι πολύ ζεστά.Κατά μήκος τα δαμάσκηνα όσα πάρει. Τα υπόλοιπα τα φυλάμε.

Τυλίγουμε το ρολό με τη βοήθεια της λαδόκολλας και τοποθετούμε σε ταψί ή πυρέξ το ρολό.

Ψήνουμε για 1 -1/2 ώρα στους 180 βαθμούς.

Μετά την 1 ώρα βάζουμε τα υπόλοιπα δαμάσκηνα με τη μαρινάτα στο πυρέξ μαζί με το ρολό και σερβίρουμε όταν είναι έτοιμο το ρολό με τα δαμάσκηνα και το ρόδι.

Καλή επιτυχία !!!

Καλώς ήρθατε στις Γεύσεις της Εύβοιας

Με ωραίες αναρτήσεις και σχόλια τα ηλεκτρονικά μέσα της Εύβοιας αγκάλιασαν την ομάδα ΓΕΥΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΥΒΟΙΑΣ που δημιουργήσαμε με φίλες και φίλους από όλη την Εύβοια, μετά από ένα αστείο που έκανα στο facebook με τα σπιτικά λικέρ μου.
Η αντιμετώπισή αυτή μας συγκίνησε και μας δημιουργεί την υποχρέωση να προχωρήσουμε πολύ στην αναζήτηση παραδοσιακών συνταγών φαγητών, γλυκών, ποτών και γενικά συνηθειών και εθίμων γύρω από την ευβοϊκή κουζίνα και το καθημερινό και γιορτινό τραπέζι της Εύβοιας.
Μέσα σε λίγες μέρες η ομάδα μας ξεπέρασε τα 500 μέλη στην Εύβοια και μεγαλώνει καθημερινά με πολύ γρήγορους ρυθμούς, έτσι που τον δεύτερο μήνα ξεπεράσαμε τα 720 μέλη.
Ανθρωποι που αγαπούν την μαγειρική και τις δημιουργίες της, που έχουν αυτό το ωραίο χόμπυ ή μπορούν να το εκτιμήσουν, άνθρωποι λιγώτερο ή περισσότερο γνωστοί στην Εύβοια πλασιώνουν ευχάριστα αυτή την ομάδα.



Στόχος μας είναι να αναδείξουμε την κουζίνα της Εύβοιας, νότιας και βόρειας, γιατί πραγματικά κρύβει γαστριμαργικά θαύματα και συνδυάζει την μεσογειακή υγιεινή διατροφή με εκλεπτυσμένες γεύσεις που εντυπωσιάζουν και ικανοποιούν και τους πιο απαιτητικούς.
Να συγκεντρώσουμε τις Γεύσεις της Εύβοιας δεν είναι καθόλου εύκολο, αλλά είναι ένα γοητευτικό ταξίδι και μια προσπάθεια που πραγματικά αξίζει τον κόπο.
Είμαστε σε επαφή με συλλόγους γυναικών, με πολιτιστικούς συλλόγους, με καταστήματα εστίασης που αναζητούν την παράδοση στις γεύσεις τους αλλά και διάφορους φορείς ώστε η προσπάθεια αυτή, που ξεκίνησε σαν μια απλή σκέψη, να γίνει μια ουσιαστική προσφορά στην Εύβοια και την πολιτιστική της ταυτότητα.Φυσικά δεν θα λείψουν και οι ανάλογες εκδηλώσεις και διοργανώσεις με την συμμετοχή των μελών της ομάδας μας που με όρεξη και κέφι μπαίνουν σε αυτή την προσπάθεια πάντα σε εθελοντική βάση.



Από αρχαιοτάτων χρόνων το τραπέζι πέρα από χώρος εστίασης ήταν και χώρος συζήτησης και επικοινωνίας και η δική μας προσπάθεια ανοίγει ορίζοντες επικοινωνίας ανάμεσα στη Βόρεια και τη Νότια Εύβοια τα δυο κομμάτια του νησιού μας με τις τόσες διαφορές αλλά και τις τόσες ομοιότητες, αλλά και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας.
Ηδη λειτουργεί και το blog της ομάδας μας gefseis-evias.blogspot.com που θα φιλοξενεί συνταγές, γεύσεις, αρώματα, βότανα, έθιμα και κάθε άλλο ενδιαφέρον γύρω από τον γαστριμαργικό, και όχι μόνο, πλούτο της Εύβοιας.
Στύρα, Κάρυστος, Ερέτρια, Χαλκίδα, Ιστιαία, Αιδηψός, Λίμνη, Κύμη, Αλιβέρι και πολλά άλλα μέρη του τόπου μας έχουν την τιμητική τους σ΄ αυτή την ομάδα με άξιους εκπροσώπους που έχουν ενθουσιαστεί με την ιδέα και φέρνουν φίλους !!!



Κόκορας κοκινιστός με χειροποίητα ζυμαρικά κοινό πιάτο σε πολλές περιοχές της Εύβοιας


Και πάλι ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους όσους στηρίζουν αυτή την προσπάθεια που γίνεται με την ψυχή μας.

Σοφία Μούτσου
τ. Δήμαρχος Στυρέων Εύβοιας