Σάββατο 31 Μαΐου 2014

Ψωμί με προζύμι της Φιλιώς


Από την κ. Φιλιώ Γιαννακάρη 





ΥΛΙΚΑ
1 κιλό αλεύρι
1 κουταλάκι του γλυκού αλάτι
600 ml χλιαρό νερό
προζύμι

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
Βγάζουμε το προζύμι από το ψυγείο και αφήνουμε να έρθει σε θερμοκρασία δωματίου. Στο μεταξύ κοσκινίζουμε το αλεύρι σε μια λεκάνη, προσθέτουμε το αλάτι και κάνουμε μια λακκούβα στη μέση.
Σε ένα μπολ διαλύουμε το προζύμι με λίγο από το νερό και το βάζουμε στη λεκάνη. Προσθέτουμε το υπόλοιπο νερό και ζυμώνουμε καλά για περίπου 15 λεπτά ώστε να έχουμε μια εύπλαστη ζύμη που να μην κολλάει στα χέρια. Παίρνουμε ένα κομμάτι από το ζυμάρι, περίπου όσο ένα πορτοκάλι, και το τυλίγουμε σε ένα αλευρωμένο πετσετάκι, αυτό θα είναι το προζύμι μας για την επόμενη φορά που θα ζυμώσουμε.
Πλάθουμε την υπόλοιπη ζύμη σε ένα καρβέλι το οποίο βάζουμε σε ταψί Νο 30 στρωμένο με λαδόκολλα. Σκεπάζουμε καλά με καθαρή πετσέτα και βάζουμε σε ζεστό μέρος τυλιγμένο με κουβέρτες να "ανέβει". Το ίδιο κάνουμε και με το κομμάτι ζυμαριού που κρατήσαμε για προζύμι. Όταν "ανέβει", περίπου μετά από 8 ώρες, με το δάχτυλό μας κάνουμε μια τρυπούλα στη μέση και το βάζουμε να ψηθεί σε προθερμασμένο φούρνο στους 200 βαθμούς. Ψήνουμε για 1 περίπου ώρα. Για να καταλάβουμε ότι έχει ψηθεί, το χτυπάμε με το χέρι μας από κάτω και αν κάνει έναν υπόκωφο θόρυβο σημαίνει ότι είναι έτοιμο.
Το κομμάτι το ζυμάρι που κρατήσαμε για προζύμι το βάζουμε σε ένα τάπερ με λίγο ελαιόλαδο και αλάτι από πάνω. Το βάζουμε στο ψυγείο μέχρι την επόμενη φορά που θα ξαναζυμώσουμε.

Σημείωση: Η τρυπούλα στη μέση γίνεται για να μην φουσκώσει η κόρα και κάνει κενό από κάτω

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ !

Παρασκευή 23 Μαΐου 2014

Γλυκό κουταλιού τριαντάφυλλο

Από την κ. Σοφία Μούτσου τ. δήμαρχο Στυρέων



Το περίφημο γλυκό τριαντάφυλλο της γιαγιάς μου ήταν κάτι για το οποίο καμάρωνε ολόκληρη η οικογένεια. Ηταν εκπληκτικά αρωματικό, μοναδικά γευστικό διότι έτρωγες λουλούδι με ολόκληρα αρωματικά πέταλα, σιρόπι κόκκινο βελούδινο και για πολλή ώρα η γεύση του τριαντάφυλλου έμενε στο στόμα.
Οι νεώτερες θείες και ξαδέλφες όσο κι αν είχαν προσπαθήσει να της αποσπάσουν τη συνταγή δεν κατάφεραν ποτέ να την πάρουν ολόκληρη, πάντα κάποιο μυστικό κράταγε η γιαγιά μου.
Οι προσπάθειές τους και πιο ικανών μαγειρισσών μέσα στην οικογένεια να κάνουν γλυκό τριαντάφυλλο ίδιο με της γιαγιάς μου της Κασσιανής κατέληγαν πάντα στον ίδιο παρονομαστή. Ενα συνηθισμένο γλυκάκι που μπορούσες να βρεις παντού με ροζ εμφάνιση και σιροπάκι συνηθισμένο. Καμμιά σχέση με το τριαντάφυλλο της γιαγιάς μου, λέγανε στα οικογενειακά τραπέζια, μέχρι πια που το πήρανε απόφαση και σταματήσανε τις προσπάθειες...
Μια από τις καταπληκτικές μοναδικότητές της ήταν εκείνο το ανεπανάληπτο ΓΛΥΚΟ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ που σας παρουσιάζω σήμερα μαζί με τα μυστικά του, τουλάχιστον όσα μπόρεσα να ανακαλύψω κι εγώ γιατί όταν εκείνη έφυγε εγώ ήμουν 25 χρονών και κορόιδευα όλες αυτές τις ιστορίες μαγειρικής τέχνης. 
Τα μυστικά του βέβαια δεν τα είπε και δεν τα έγραψε ποτέ .... 
Αλλά κάποια μέρα, πριν ένα χρόνο είπα : "θα κάνω το γλυκό τριαντάφυλλο της γιαγιάς " και ήμουν βέβαιη ότι θα το πετύχω μια χαρά γιατί οι παιδικές μνήμες, οι μυρωδιές και οι γεύσεις έχουν το δικό τους δρόμο που οδηγεί κατευθείαν από την καρδιά στο μυαλό και το κάνουν να λειτουργεί με ακρίβεια ρολογιού. 
Προσπάθησα λοιπόν να θυμηθώ ακριβώς τι έκανε εκείνη όταν ανασκουμπωνόταν στην κουζίνα για να το φτιάξει και μοσχοβολούσε το σπίτι και 2 τετράγωνα γύρω. 
Το μεγάλο μυστικό δεν θα το βρείτε σε συνταγές που μιλάνε για ροζ τριαντάφυλλα, για τόση ζάχαρη, τόσο νερό.....
Το μεγάλο μυστικό είναι τα πολλά αρωματικά τριαντάφυλλα με βελούδινα πέταλα. Πολύ αρωματικά και πολύ βελούδινα. Τέτοια είχαμε στον κήπο μας και τέτοια χρησιμοποιούσε.....Αράντιστα και φροντισμένα με αγάπη και φυσικό τρόπο.
Δοκίμασα λοιπόν διάφορα τριαντάφυλλα. Πήρα μάλιστα και τριανταφυλλιές ροζ εκατόφυλλες από ειδικό φυτώριο για να ακολουθήσω κατά γράμμα τις συνταγές που έβλεπα. 
Ανασκουμπώθηκα κι εγώ κι έφτιαχνα γλυκό τριαντάφυλλο έτσι...κι αλλιώς...
Εκείνο που έφτιαξα μόνο με αρωματικά ροζ τριαντάφυλλα όπως λένε όλες οι συνταγές βγήκε ένα όμορφο γλυκάκι αλλά η γεύση και το άρωμά του υστερούσαν πολύ από εκείνο που έφτιαχνε η γιαγιά μου.
Χρειάστηκε να προσθέσω 2 σταγόνες κόκκινο χρώμα ζαχαροπλαστικής στο άχρωμο σιροπάκι του και όσο ήταν ζεστό σαν να πίκριζε λίγο. Μετά κάπως συνήλθε και κρύο πια θύμιζε τριαντάφυλλο.
Ετσι αποφάσισα να δοκιμάσω βελούδινα κόκκινα, κίτρινα, ροζ και πορτοκαλί του κήπου μας, όλα πολύ αρωματικά με ωραία σαρκώδη πέταλα. Αμέσως φάνηκε η διαφορά, στο άρωμα και στους αρωματισμένους υδρατμούς που τύλιξαν το σπίτι, στον τρόπο που έδενε το γλυκό, στο τελικό αποτέλεσμα. Καθόλου ανάγκη για πρόσθετο χρώμα. Κατακόκκινο το σιρόπι του και βελούδινο. Εγινε ....απλά υπέροχο και 100% της γιαγιάς μου. Η γεύση του τριαντάφυλλου μένει να αρωματίζει το στόμα για ώρα....
Ξεκλείδωσα λοιπόν το μυστικό της; Μάλλον...
Αυτό το αρωματικό γλυκό τριαντάφυλλο μπορούμε να το φτιάξουμε οποιαδήποτε εποχή έχει αρωματικά τριαντάφυλλα ακόμα και τον Νοέμβρη όπως έφτιαξα το δικό μου χειμωνιάτικο και φυσικά θα το επαναλάβω τώρα που θα ξανανθίσουν σε λίγο οι τριανταφυλλιές μας....
Το μυστικό λοιπόν όπως σε όλα τα πράγματα είναι η πρώτη ύλη. Και η πρώτη ύλη εδώ είναι τα τριαντάφυλλα. Διαλέγετε και παίρνετε !!!
Οσοι φίλοι έχουν μεράκι μ'αυτά τα πράγματα θα χαρούν πολύ, πιστεύω, να φτιάξουν αυτό το τόσο ιδιαίτερο και τόσο δυσεύρετο γλυκό που εκτός από όμορφο και νόστιμο είναι και εξαιρετικά ωφέλιμο για την υγεία μας καθώς έχει όλες τις ευεργετικές ιδιότητες του τριαντάφυλλου.

Οι γλυκοθήκες της γιαγιάς μου λοιπόν γέμισαν με τριαντάφυλλο και σας περιμένουν για ένα γλυκό κέρασμα.

Η συνταγή μου :

Να το υπέροχο μπουκέτο που έγινε τελικά γλυκό τριαντάφυλλο. Ωραία τριαντάφυλλα που υπήρχαν σε αφθονία και τα είχε δροσίσει η πρωϊνή βροχή στον κήπο. Μάζεψα με προσοχή κόκκινα βελούδινα, κίτρινα, πορτοκαλί και ρόζ με υπέροχο άρωμα κόβοντάς τα κανονικά με κλαδευτήρι ώστε να μην πληγώσω το φυτό.
Αφαίρεσα τα ροδοπέταλα με προσοχή και τα έβαλα σε ένα ειδικό σκεύος πλυθούν και να στεγνώσουν με φυγοκέντρηση. Προσοχή παίρνω μόνο τα ροδοπέταλα και όχι τους στήμονες κλπ. Βγήκαν περίπου 250 γραμμάρια.
Αν δεν έχετε το ειδικό σκεύος μπορείτε να τα πλύνετε απαλά σε λεκάνη και να τα αφήσετε να στεγνώσουν σε πετσέτα...Μην τα πιέζετε για να διατηρηθούν.



Εν συνεχεία τα έβαλα σε βαθειά και φαρδειά κατσαρόλα με περίπου 300 γραμμάρια ζάχαρη λευκή. Οι συνταγές λένε παραπάνω ζάχαρη αλλά εμείς δεν τρώμε πολύ γλυκά και άλλωστε η ποσότητα που έβαλα αποδείχτηκε πολύ καλή. Τα ανακάτεψα καλά με τη ζάχαρη τρίβοντάς τα απαλά μέσα στις παλάμες μου και τα άφησα να σταθούν για μια ώρα. Μπορείτε να τα αφήσετε και περισσότερο...Η ζάχαρη μουλιάζει και μαλακώνει τα ροδοπέταλα....



Εβαλα μετά την κατσαρόλα στο μάτι με 500 ml νερό να βράσει, ανακατεύοντας συνεχώς με ξύλινη κουτάλα να μην κολλήσει γιατί το γλυκό αυτό δένει γρήγορα....



Χαμήλωσα τη φωτιά στο μισό και το άφησα να σιγοβράζει για 15-20 λεπτά περίπου και το σιρόπι άρχισε να δένει καλά. Το διαπιστώνετε όταν αρχίζει να μην τρέχει όταν το μαζεύουμε με την ξύλινη κουτάλα..Η φωτογραφία δείχνει πώς διαπιστώνουμε ότι το σιρόπι έχει δέσει σωστά.
Εν συνεχεία ρίχνουμε το χυμό μισού λεμονιού και αποσύρουμε από τη φωτιά αφού ανακατέψουμε καλά. Το γλυκό μας είναι έτοιμο !!!
Αν τυχόν ζαχαρώσει βάλτε το λίγο στη φωτιά προσθέτοντας λίγο νεράκι και αφήστε να πάρει μερικές βράσεις ακόμα.
Η γεύση του και το υπέροχο άρωμά του θα σας ενθουσιάσουν


Οι ασημένιες γλυκοθήκες της γιαγιάς Κασσιανής και το γλυκάκι τριαντάφυλλο
 που έμπαινε πάντα  σ' αυτές και μοσχοβολούσε όλο το σπίτι !!!
Η προσπάθεια με τα ροζ ροδοπέταλα μπορεί να μην έκανε υπέροχο γλυκό
αλλά μου έδωσε μια ωραία ιδέα για διακόσμηση του τραπεζιού !!!


ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ !!!!