Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2014

Κοτόπουλο με φασολάκια

Γράφει ο κ. Σταμάτης Μούντριχας - Αγιος Γεώργιος Αυλωναρίου
Ανταπόκριση από την κουζίνα του Σταμάτη !!!





Βάζω λάδι στην κατσαρόλα να κάψει, δυό μέτρια κρεμμύδια ψιλοκομμένα και δυό σκελίδες σκόρδο. Μέσα εκεί τσιγαρίζω το κοτόπουλο, να κοκκινίσει και απο τις δυό μεριές. Το έχω πλύνει, καψαλίσει, κόψει σε μερίδες και τα σχετικά.
Το αλατοπιπερώνω και σε λίγο το σβύνω με κρασί
Σε τρία λεπτά ρίχνω τα φασολάκια. Από πάνω τριμμένες ώριμες ντομάτες. Δεν χρειάζονται ζάχαρη. Λίγο νεράκι και σιγανό βράσιμο. Πρίν απο λίγο έριξα και μαϊντανό και δοκίμασα.
Άπαιχτο!!!

Τρίτη 21 Οκτωβρίου 2014

Χοιρινή πανσέτα με λάχανο



Από το περιοδικό ΗΧΩ ΤΗΣ ΕΥΒΟΙΑΣ της κ. Ιωάννας Μούτση - Κάρυστος
Το φαγητό μαγείρεψε η κ. Σεβαστή Νικολάου Ζωγράφου.





Υλικά :
6 μεγάλες χοιρινές πανσέτες χοντροκομμένες
1 λάχανο αφράτο
2-3 λεμόνια
λίγο πελτέ ντομάτας
αλάτι - πιπέρι
2 κρεμμύδια ξερά
λίγο σέλινο
1 σκελίδα σκόρδο
ελαιόλαδο

Εκτέλεση :
Κατ' αρχήν σοτάρουμε τις πανσέτες στο τηγάνι, τις τοποθετούμε στην κατσαρόλα και προσθέτουμε τα κρεμμύδια με το σκόρδο, έπειτα κόβουμε το λάχανο σε φαρδειές λωρίδες, λίγο σέλινο, αλάτι και πιπέρι. Αν θέλουμε το λάδι από τις χοιρινές πανσέτες που είχαμε σοτάρει το ρίχνουμε στο φαγητό μας, αλλιώς βάζουμε ελαιόλαδο και αρκετό νερό να βράσει.
Κατά τη διάρκεια του βρασμού ρίχνουμε 1 κουταλιά σούπας πελτέ (όχι πολύ) και χαμηλώνουμε το φωτιά.
Προς το τέλος δυναμώνουμε τη φωτιά και προσθέτουμε το χυμό λεμονιού.

Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2014

Οντες ποτελειώνανε τα παζάρια .....


Από τον Σταμάτη Μούντριχα - Αη Γιώργης Αυλωναρίου
Στην τοπική κουμιώτικη διάλεκτο




Όντες ποτελειώνανε τα παζάρια, οι αθρώποι στο χωριό, πέφτανε με τα μούτρα στις ελιές.Μικροί μεγάλοι χουνιώντανε τσαι μαζεύανε τις χαμάδες και ξαρίζανε τα δέντρα που ήτανε στα στυβερά. Είχανε μαθές πέσει οι πρώτες βροχάδες, το χούμας είχε ξεπετρώσει πο το καλοτσαιρινό λιοπύρι τσαι ήτανε μπορετό με το τσαπί τσαι την ξάλη να παστρέψεις πο κάτου πο το δέντρο τις αστυβιές, τα κονιζά τσαι τις γουρλομάτες, γιατί άμα έβαζες ραβδιστήρα, άει πιάσε τις ελιές μέσα πο τα τσιλώματα, που σου κάνανε τα χέρια δρυμόνι.
Ο γερο-Βλάχος, του διαόλου ο νοικοτσύρης, κίνησε τσ΄αυτός να ξαρίσε μία μαυροελιά που είχε στα Μαυρακλήματα, ολάκερη πλατάνα, που ήτανε στο φρύδι του καναλιού τσαι τηνε είχανε πλήξει τα βάτια τσαι τ΄ασπιλάθια.
Έφτασε χάραμα να δουλέψει με το δροσό τσαί ΄πο μίας αρχής ξερίζωνε τα τσιλώματα. Έφαγε την ώρα του, ίδρωνε- ξίδρωνε, κωλοκαθέτανε που δεν ήτανε τσαι πολύ της προκοπής, μεσουράνισε ο ήλιος ίσαμε να ποσώσει το τσάπισμα. Βούτηξε στερνά την τσουγκράνα τσαι τσουγκράνιζε τα ξεροχόρταρα τσαι τ΄αγκάθια κατέ την κάτου μεριά που κατηφόριζε τσαι τα πέταγε μέσα στο κανάλι. Είδε τσ΄έπαθε μέχρι να φτάσει στο τέλος, να σιάξει έναν όχτο με τα χούματα πέρα πέρα στο κανάλι να γλυτώσει τις ελιές που στο ράβδισμα θα κουλουράγανε, θα πέφτανε στο ρέμας τσαι θα παγαίνανε χαμένες.
Πίσου τσαι κατε πίσου με την τσουγκράνα, να το ομορφοφιάξει τσ όλας να μην τονε κοροϊδεύουνε που ήτανε πατσατσούλης, πως αφαιρέθει, πάτησε το ποδάρι του στον αέρα τσαι πάρτονε τ΄ανάσκελα μέσα στο κανάλι. Πο Θεούθες τσαι για καλή του τύχη, τονε προστατέψανε τα βάτια τσαι μπορεί να ξηλώθει η μούρη του, όμως δεν έσπασε τσαι κανένα κόκκαλο
Σαν βρέθηκε τ΄ανάσκελα στο κανάλι, με τις ματούρες του να τηράζουνε τον ανήφορο, κόντεψε να του ρτει αποπληξία. Ούτε μισή ελιά δεν είχε πάνου το δέντρο.
Ο Στρουμπής που πέρναγε πο το δρόμο, κόντεψε να πέσει πο το γαΙδούρι που τον άκουγε να βρίζει και να καταριέται το δέντρο.
- Ρουφιάνα, δε φταίεις εσύ. Εγώ ο μουρλός φταίου που κάθομαι να σε ξαρίσου τσ΄όλας. Ρημάδα, το τζάκι θα σε φάει φέτος. Ου να μου χαθείς, δέντρο σαρνικό. Τέσσερις χρονιές τσαι μία ελιά για σημάδι δεν έκαμες, που να σου καμωθεί να σκάσεις Παναγία μου. Που πρυκαγιά να περάσει Άγιε μου Γιώργη, κούτσουρο να γενείς.
Αμα δεν έλεπε το Στρουμπή που είχε ξεραθεί στα γέλια και δεν φοβότανε που θα τονε έκανε ρεντίκουλο στους αλλουνούς το βράδυ στον καφενέ, κόμα θα έβριζε.



Σάββατο 4 Οκτωβρίου 2014

Ντοματάκι, γλυκό κουταλιού


Από την κ. Φρήντα Δημητριάδη - Αλμυροπόταμος (Νότια Εύβοια)




ΥΛΙΚΑ
30 ντοματάκια μέτρια με ωραίο σχήμα, όχι πολύ ώριμα. (το μακρουλό ντοματάκι)
1/2 κιλό ζάχαρη
1/2 κιλό μέλι
1 ξυλάκι κανέλα
5-6 γαρύφαλα
φλούδα από 1 λεμόνι (όχι ξύσμα - μόνο το κίτρινο) 
2 -3 κουταλιές σούπα ασβέστη.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 
Σε μια κατσαρόλα βράζουμε νερό, ρίχνουμε τα μισά ντοματάκια και δίπλα έχουμε μια λεκανίτσα με κρύο νερό. Τα αφήνουμε μερικά δευτερόλεπτα να ζεματιστούν, τα βγάζουμε και τα ρίχνουμε αμέσως στο κρύο νερό και συνεχίζουμε με τα επόμενα.  
Αφού τα ζεματίσουμε όλα, τα ξεφλουδίζουμε με προσοχή. Δεν πρέπει να τα αφήσουμε πολύ στο βραστό νερό γιατί θα λιώσουν. 
Στο κάτω μέρος τους χαράζουμε ένα σταυρό έτσι ώστε να τα πιέσουμε για να φύγουν οι σπόροι, με πολλή προσοχή όμως να μη λιώσουν.
Σε ένα φλυτζάνι λιώνουμε τον ασβέστη, τον περνάμε από ένα τουλπάνι, αν έχει κομματάκια να μην περάσουν. 
Σε μια λεκάνη βάζουμε νερό ώστε να σκεπαστούν τα ντοματάκια μαζί με τον ασβέστησε και τα αφήνουμε περίπου 1 1/2 ώρα, πατώντας τα από πάνω με ένα πιάτο ώστε να είναι όλα μέσα στον ασβέστη. Οσο μένουν γίνονται πιο τραγανά, τα ξεπλένουμε με άφθονο νερό πολλές φορές, τα αφήνουμε να στραγγίσουν.
Μετά βάζουμε στην κατσαρόλα μια  στρώση ντοματάκια, μια στρώση ζάχαρη, τα σκεπάζουμε και τα αφήνουμε μερικές ώρες (2-3).  Οταν περάσουν οι ώρες αυτές ανοίγουμε το μάτι της κουζίνας και προσθέτουμε το μέλι, την κανέλλα, τα γαρύφαλλα, τη φλούδα του λεμονιού και βράζουμε τα ντοματάκια μας για 15 λεπτά. 
Σβήνουμε τη φωτιά και αφήνουμε την κατσαρόλα όπως είναι όλη τη νύχτα. Την άλλη μέρα με μια τρυπητή κουτάλα βγάζουμε τα ντοματάκια. Βράζουμε για 10 λεπτά περίπου μόνο του το σιρόπι και ρίχνουμε και πάλι τα ντοματάκια, συνεχίζοντας το βράσιμο μέχρι να δέσει καλά το σιρόπι. 
Εγώ το δένω πολύ καλά και μου κρατάει 2-3 χρόνια. 
Οταν κρυώσει το φυλάμε σε αποστειρωμένα βάζα.
ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ


Σημείωση
Αν θέλουμε βάζουμε σε κάθε ντοματάκι από το κάτω μέρος, εκεί που χαράξαμε τον σταυρό, ένα ξεφλουδισμένο αμύγδαλο.