Παρασκευή 29 Μαρτίου 2013

Μπακαλιάρος πλακί στη χύτρα


από την κ. Σοφία Μούτσου - τ. Δήμαρχο Στυρέων
Μια από τις παλιές παραδοσιακές συνταγές της Εύβοιας.




Αυτό το πλακί της κατσαρόλας το κάνω με πολλά ψάρια όπως πέρκα, σολωμό, σφυρίδα αλλά γίνεται ωραίο και με τον μπακαλιάρο παστό ή ξαλμυρισμένο. Η συνταγή αυτή είναι μια γρήγορη και εύκολη λύση για ένα νοστιμότατο, υγιεινό και ελαφρύ φαγητό.


ΥΛΙΚΑ
1 φύλλο μπακαλιάρο 800-1000 γραμμάρια
4-5 μέτριες πατάτες
3 μεγάλα ξερά κρεμμύδια
1 κούπα ελαιόλαδο
1/2 κιλό ντομάτες τριμμένες και μια κουταλιά πελτέ
3 σκελίδες σκόρδο
1 χεράκι μαϊντανό
Αλάτι - Πιπέρι

Εάν ο μπακαλιάρος είναι παστός τον ξαλμυρίζουμε τουλάχιστον 24 ώρες και αλλάζουμε το νερό κάθε 4-5 ώρες.
Το φαγητό αυτό το κάνω στη φαρδειά χύτρα ταχύτητας και γίνεται πολύ γρήγορα και χωρίς να χρησιμοποιώ πολλά σκεύη, ταψιά και άλλα "τζουμπλέκια" που είναι ταλαιπωρία στο συμμάζεμα !!!
Αν δεν το κάνετε σε χύτρα αλλά σε κατσαρόλα συνηθισμένη πρέπει να είναι φαρδειά και προσοχή στη φωτιά. Μέτρια και σιγανό βράσιμο μη λιώσουν τα υλικά.

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Σωτάρω ελαφρά τα κρεμμύδια στο ελαιόλαδο. Προσθέτω το σκορδάκι να μαραθεί και λίγο νεράκι να μην τσιγαριστούν και γίνουν βαρειά. Αφού βράσουν κανένα δεκάλεπτο προσθέτω τις ντομάτες τριμμένες και τον ψιλοκομμένο μαϊντανό. Αλατοπιπερώνω (αν ο μπακαλιάρος είναι παστός προσέχουμε το αλάτι).
Τα αφήνω να βράσουν (2-3 βράσεις). Εχω καθαρίσει και κόψει τις πατάτες σε φέτες χοντρές. Τις αλατίζω ελάχιστα και τις στρώνω μέσα στο ζωμό που βράζει προσθέτοντας νεράκι αν χρειάζεται (γιατί οι πατάτες πίνουν νερό αρκετό).
Τις αφήνω να βράσουν κανένα πεντάλεπτο και εν συνεχεία προσθέτω από πάνω προσεκτικά στη στρώση με τις πατάτες τα κομμάτια του ψαριού. Παίρνω από τη σάλτα και ραντίζω τα ψάρια από πάνω με ένα κουτάλι ώστε να πάει η σάλτσα καλά και στο ψάρι.
Κλείνω τη χύτρα αφού βεβαιωθώ ότι έχει αρκετό νεράκι.
Μόλις σφυρίξει κλείνω το μάτι και αφήνω να βράσει το φαγητό στον ατμό του.
Ανοίγω τη χύτρα όταν τελειώσει και ελέγχω αν θέλει ένα τελευταίο βράσιμο με τη χύτρα ανοιχτή ώστε να πιει τα υγρά που τυχόν περισσεύουν και να μελώσει το ζουμάκι του φαγητού μας.

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ

Δευτέρα 25 Μαρτίου 2013

Παραδοσιακή σκορδαλιά νότιας Εύβοιας


Από την κ. Σοφία Καλαμπαλίκη που μας δίνει την γνήσια και παραδοσιακή δυνατή σκορδαλιά από τους Ραπταίους Μεσοχωρίων 



Χρειαζόμαστε
1 κεφάλι σκόρδο
μισό φλυτσάνι του καφέ ξύδι
αλάτι χοντρό
ελαιόλαδο όσο πάρει περίπου ( περίπου μισό κιλό)

Εκτέλεση
κοπανάμε στο ξύλινο γουδί το σκόρδο με το αλάτι μέχρι να γίνει αλοιφή, βάζουμε το ξύδι ανακατεύουμε κυκλικά και σταθερά και ρίχνουμε το λάδι με ροή λίγο-λίγο και συνεχίζουμε αυτή την διαδικασία χωρίς διακοπή γιατί θα κόψει η σκορδαλιά, θα γίνει πηχτός χυλός που θα αυξηθεί και θα διπλασιαστεί σε όγκο.
Διατηρείτε για πολύ καιρό σε γυάλινο βάζο στο ψυγείο.

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ

Οι νοικυρές πάντα είχαν στο σπίτι σκορδαλιά για το μπακαλιάρο, τα κουκιά τα φρέσκα νερόβραστα, τα βλήτα, τα κολοκυθάκια τα τηγανητά.

Σάββατο 23 Μαρτίου 2013

Καλαμάρια γεμιστά

από τον κ. Σταμάτη Μούντριχα - Αγιος Γεώργιος Αυλωναρίου



ΥΛΙΚΑ

8-10 μεγάλα καλαμάρια
1 κούπα ρύζι
1 ματσάκι φρέσκα κρεμμυδάκια ψιλοκομμένα
1 κούπα λάδι
1 ματσάκι ψιλοκομμένο άνιθο
αλάτι - πιπέρι

ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Καθαρίζουμε τα καλαμάρια και τα πλένουμε καλά. Κόβουμε τα πλοκάμια και τα τεμαχίζουμε σε μικρά κομματάκια.Τα βάζουμε στο τηγάνι, μαζί με τα κρεμμυδάκια. Οταν έχουν τραβήξει τα νερά τους, προσθέτουμε το λάδι.
Αλατοπιπερώνουμε. Ανακατεύουμε συνέχεια, ρίχνοντας παράλληλα το ρύζι. (Εγώ προτιμώ μπασμάτι). Προσθέτουμε μισή κούπα νερό και ρίχνουμε και τον άνιθο. Το αφήνουμε να βράσει μέχρι να μείνει με το λάδι του. Αυτό αποτελεί την γέμιση. 
Στη συνέχεια γεμίζουμε τα καλαμάρια και τα ράβουμε ή τα κλείνουμε με οδοντογλυφίδες. Προσέχουμε να αφήσουμε λίγο περιθώριο γιατί το ρύζι φουσκώνει. Τα τοποθετούμε σε ρηχή κατσαρόλα σειρά-σειρά ρίχνουμε λίγο λάδι και νερό που να τα σκεπάζει μέχρι την μέση. 
Τα αφήνουμε να σιγοβράσουν για 45 λεπτά με 1 ώρα και να μείνουν μόνο με το λάδι τους.

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ 

Τετάρτη 20 Μαρτίου 2013

Πήραμε κι άλλο βραβείο


Πριν λίγες μέρες η αγαπημένη φίλη Ιωάννα Ayten Aytan   istories-meras-nyxtas.blogspot.gr μας χάρισε το βραβείο του πανέμορφου ΡΟΖ ΑΡΚΟΥΔΟΥ που με πολύ καμάρι παρουσιάζουμε.
Ευχαριστούμε πάρα πολύ την γλυκειά Ιωάννα Ayten Aydan και το θαυμάσιο blog της για την τιμή που έκανε στις Γεύσεις της Εύβοιας !!!


Για να συμμορφωθούμε με τους κανόνες του παιχνιδιού πρέπει να απαντήσουμε σε 4 βασικά ερωτήματα

1. Γιατί φτιάξαμε αυτό το blog;
Ξεκινήσαμε μια όμορφη παρέα, έτσι σαν αστείο, για να προβάλλουμε και να αναδείξουμε τις Γεύσεις και την Κουζίνα της αγαπημένης μας Εύβοιας και τελικά μας έγινε τρόπος ζωής !

2. Ποια blogs επισκεπτόμαστε συνήθως;
Οσα έχουμε στη λίστα μας και τα αγαπάμε πολύ αλλά και κάθε άλλο που θα φανεί ενδιαφέρον σχετικά με τη μαγειρική γενικά και την Εύβοια ειδικότερα !

3. Ποια είναι τα αγαπημένα μας θέματα;
Οτι αφορά την Εύβοια ...βεβαίως...βεβαίως !

4. Μια λέξη που χρησιμοποιούμε πάντα στο blog 
Δύο λέξεις : ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ σε κάθε συνταγή που αναρτάμε για καλή επιτυχία όλων !

Με τη σειρά μας δίνουμε το βραβείο μας σε 5 άλλα blogs που επιλέξαμε μετά από ψηφοφορία στην Ομάδα μας ΓΕΥΣΕΙΣ της ΕΥΒΟΙΑΣ στο facebook και είναι :

1. Τα Μυστικά της Μαμάς http://tamystikatismamas.blogspot.gr/   21 ψήφοι
Γιατί το γράφει και το επιμελείται με κέφι και χαρά η Γιώτα Αλούκου που είναι από τα Στύρα και από τους "πυλώνες" της Ομάδας μας !

2. Sofia's comments  http://sofiascomments.blogspot.gr   16 ψήφοι
Γιατί είναι ένα πανέξυπνο ενημερωτικό blog της Σοφίας Κόλλια από την Κάρυστο και κρατάει χρόνια αυτή η κολώνια της αγάπης μας !

3. Κοykook της Ρένας Κώστογλου   http://koykoycook.gr/   10 ψήφοι
Γιατί είναι ένα καταπληκτικό blog μαγειρικής με θαυμάσιες συνταγές. Η Ρένα που είναι επαγγελματίας σεφ ζει και εργάζεται στη Σάμο και έγινε μέλος της Ομάδας μας !

4. Ελληνικά Προϊόντα http://www.agrotikabook.gr  9 ψήφοι
Γιατί είναι ένα πολύ αξιόλογο blog που παρουσιάζει με μοναδικό τρόπο τα ελληνικά προϊόντα και έγινε μέλος της Ομάδας μας !

5. Greek Fish http://greeksfish.blogspot.gr  8 ψήφοι
Το αγαπημένο blog των φίλων από την Χαλκίδα, τη Κύμη και τη Λίμνη που ψαρεύουν παραδοσιακά ελληνικά και μιλάνε για το ψάρεμα με μοναδικό τρόπο !

Καλορίζικο το βραβείο σας φίλοι μας και ευχόμαστε και σε άλλα πολλά !!!
Σειρά σας τώρα να το αναρτήσετε και να το δώσετε σε άλλους φίλους στη μεγάλη blogoγειτονιά !!!

Δευτέρα 18 Μαρτίου 2013

Παραδοσιακή Λαγάνα της Καθαρής Δευτέρας


από την κ. Μαρία Ρούπα - Ραπταίοι Μεσοχωρίων


ΥΛΙΚΑ:
20 γρμ. Μαγιά νωπή ή 1 φακελάκι ξερή
1 ½ κούπα νερό χλιαρό
1 κιλό αλεύρι χωριάτικο ή για όλες τις χρήσεις
Λίγο αλάτι
Λίγο ζάχαρη
Λίγο ελαιόλαδο
Μπόλικο σουσάμι

ΕΚΤΕΛΕΣΗ:



Διαλύουμε σε ένα μπολ τη μαγιά με ζεστό νερό, όχι καυτό, και ρίχνουμε το αλεύρι να γίνει ένα πηχτός χυλός, σκεπάζουμε με μεμβράνη και αφήνουμε σε ζεστό μέρος να φουσκώσει.



Σε μία λεκάνη ρίχνουμε τη φουσκωμένη μαγιά, τη ζάχαρη και το χλιαρό νερό, ανακατεύουμε να διαλυθεί η μαγιά και η ζάχαρη, προσθέτουμε το ελαιόλαδο, έχουμε κοσκίνισε το αλεύρι μας και το ρίχνουμε στη μαγιά, ζυμώνουμε για 15’, αν χρειαστεί νερό βρέχουμε τα χέρια μας με το χλιαρό νερό και συνεχίζουμε να ζυμώνουμε μέχρι να έχουμε μία ζύμη μαλακή που να μην κολλάει στα χέρια μας.

Χωρίζουμε σε μικρά καρβέλια και αφήνουμε σε ζεστό μέρος να διπλασιαστούν σε όγκο.



Όταν φουσκώσουν μεταφέρουμε κάθε καρβέλι σε αλευρωμένη επιφάνεια και την πατάμε να γίνει οβάλ και λεπτή , βάζουμε στη λαμαρίνα της κουζίνας, σκεπάζουμε με πετσέτα και αφήνουμε 15’-20’ να φουσκώσουν



Της πατάμε με τα δάχτυλα μας σε διάφορα σημεία, αφήνοντάς βαθιές δαχτυλιές.



Αλείφουμε με λίγο νερό και πασπαλίζουμε σουσάμι, ψήνουμε στους 200 βαθμούς για 15’-20’. Αφήνουμε να κρυώσουν καλά και βάζουμε σε πλαστική σακούλα να μη μας στεγνώσουν.




ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!!!!!!

Φτιάχνουμε χαρταετό;


Από την κ. Σοφία Μούτσου - τ. Δήμαρχο Στυρέων




Τι χρειαζόμαστε :
• Τρεις βέργες ή καλάμι 
ή κάποιο άλλο ελαφρύ ξύλο
• Σπάγκος
• Κόλλα
• Χαρτί γλασέ σε χρώμα της αρεσκείας σας 
ή πολύ λεπτό νάιλον
• Λεπτό σύρμα
• Ταινία κολλητική
• Χρωματιστά χαρτιά ή εφημερίδες για την ουρά


Πώς τον φτιάχνουμε :
Παίρνουμε τα τρία ξύλα όπως βλέπουμε στο παραπάνω σχήμα και τα κόβουμε όλα στο ίδιο μήκος (60 – 80 εκατοστά). Τα δένουμε με τον σπάγκο στο κέντρο πολύ σφιχτά μεταξύ τους (το ένα πάνω στο άλλο). Αφήνουμε περίπου μισό μέτρο σπάγκο να κρέμεται.
Στην άκρη του ενός ξύλου δένουμε σφιχτά το συρματάκι (εάν δεν έχετε χρησιμοποιήστε σπάγκο).Το περνάμε περιμετρικά στο σκελετό του χαρταετού δένοντας το σφιχτά γύρω από κάθε ξυλαράκι, σε μια εγκοπή που θα κάνουμε με ένα μαχαιράκι.

Πρέπει να προσέξουμε καθώς θα δένουμε το σύρμα να διατηρούνται ίσες αποστάσεις 
ανάμεσα στα ξύλα ώστε στο τέλος να έχουμε ένα κανονικό εξάγωνο.
Βάζουμε τον σκελετό πάνω στο χαρτί ή στο πλαστικό και το κόβουμε γύρω γύρω στην 
περίμετρο του εξαγώνου αφήνοντας ένα περιθώριο ως 5 εκατοστά.

Εδώ ήρθε η ώρα να βάλετε το δικό σας στίγμα στον χαρταετό. Μπορείτε να κολλήσετε 
ή να ζωγραφίσετε ότι επιθυμείτε, αρκεί να μην τον βαρύνετε πολύ…
Αφού τον διακοσμήσουμε βάζουμε ξανά τον σκελετό πάνω στο χαρτί και διπλώνουμε 
τα περιθώρια προς τα μέσα «αγκαλιάζοντας) το σύρμα σαν στρίφωμα. 
Το κολλάμε με κόλλα ή ταινία.


Σε δύο άκρα (β, γ) στερεώνουμε σπάγκο ώστε να δέσουμε στην μέση του την ουρά. 
Εδώ χρειάζεται λίγη προσοχή ώστε αβ=αγ=γδ=βδ.
Η ουρά πρέπει να είναι τουλάχιστον 4 φορές μεγαλύτερη από το μήκος του χαρταετού 
έτσι ώστε ο χαρταετός μας να μπορεί να πετάει τέλεια.


Την ουρά θα την φτιάξετε από εφημερίδες ή χρωματιστά χαρτιά μήκους 
περίπου 20 εκ. και θα τα δέσετε στον σπάγκο σε απόσταση 20 εκ. το ένα από το άλλο.

Στα απέναντι άκρα από αυτά που δέσαμε την ουρά μας (ε, ζ) θα δέσουμε τα ζύγια. Εδώ χρειάζεται προσοχή γιατί είναι το σημαντικότερο κομμάτι του αετού μας. Θα δέσουμε 2 κομμάτια σπάγκο στα άκρα ε & ζ και το καθένα θα ενωθεί με τον σπάγκο που αφήσαμε να κρέμεται στο κέντρο του αετού. Τα ζύγια πρέπει να σχηματίζουν ένα ισοσκελές τρίγωνο.

Στο σημείο της ένωσης δένουμε την καλούμπα μας.

Είστε έτοιμοι να αμολήσετε καλούμπα. 
Καλές πτήσεις και μην ξεχνάτε να μείνετε μακριά από τα σύρματα της Δ.Ε.Η…

Κυριακή 17 Μαρτίου 2013

Απόκριες στη Σκύρο : Ο Γέρος και η Κορέλα


αναδημοσίευση από τη σελίδα του Μουσείου Φαλτάιτς στη Σκύρο
http://www.faltaits.gr/news/apokria.htm

Σκυριανή Αποκριά

από το Μάνο Φαλτάϊτς

Ένα μέγιστο ιστορικοθρησκευτικό μνημείο
από τη λατρεία του Κρόνου,
που ζει και βασιλεύει στις μέρες μας.

Η Σκύρος θεματοφύλακας
πανάρχαιων θρησκευτικών τελετουργιών.

Το άλυτο μέχρι σήμερα πρόβλημα της προέλευσης
και σημασίας του καρναβαλιού,
παίρνει ιστορικές διαστάσεις
και λύνεται ένα από τα σημαντικότερα κεφάλαια
της πρωτοϊστορίας μας.


    Οι Σκυριανές αποκριές, οργανώνονται και γιορτάζονται με τριπλό χαρακτήρα και περιεχόμενο.
    Το ένα σκέλος καλύπτουν οι παραδοσιακές εκδηλώσεις των μεταμφιεσμένων σε “Γέρους”, “Κορέλες” και “Φράγκους” που καθιστούν το Σκυριανό καρναβάλι ένα από τα περισσότερο εντυπωσιακά και ενδιαφέροντα της χώρας από άποψη ενδυματολογική, λαογραφική, ιστορική, εθνολογική και θρησκειολογική επειδή διατηρεί πολλά από τα τυπικά στοιχεία του αρχέγονου καρναβαλιού, τόσο στις μεταμφιέσεις των εορταστών όσο και στο τυπικό της διεξαγωγής και στις ονομασίες των πρωταγωνιστών του, παρά την παραφθορά που έχουν υποστεί με το πέρασμα των αιώνων.
   Το δεύτερο σκέλος, εξίσου αξιόλογο και ενδιαφέρον με το πρώτο αν και τελείως διαφορετικό, αποτελούν οι πρόχειρες υπαίθριες θεατρικές παραστάσεις και απαγγελίες σατυρικών στίχων από ερασιτέχνες ποιητές και ηθοποιούς. Οι σατυρικές αυτές παραστάσεις μας οδηγούν κατευθείαν στις ρίζες της Σάτιρας, όνομα προερχόμενο απ τον ίδιο τον Σάτυρο, τον τοτεμικό θεοποιημένο Τράγο γνωστό και με τα ονόματα Κρόνο και Πάνα στους Έλληνες και Σατούρνους στους Ρωμαίους, το μεγάλο θεό της πριν απ’ το Δωδεκάθεο εποχής.
    Το τρίτο μέρος  είναι η Καθαρά Δευτέρα, η μεγαλύτερη λαϊκή εορτή των Σκυριανών που αποτελεί και το πανηγυρικό κλείσιμο της  πανάρχαιας γιορτής του Τριώδιου.
Όλο τούτο το θαυμάσιο εορταστικό και τελετουργικό τρίπτυχο, στο οποίο συμμετέχει το σύνολο των Σκυριανών, συνθέτει το ΤΡΙΩΔΙ ΤΗΣ ΣΚΥΡΟΥ.
   Το Τριώδι της Σκύρου, όπως θεωρώ πως είναι σωστότερο να ονομάζεται αυτή η τρισυπόστατη, παλλαϊκή εορτή κι όπως την αποκαλούνε ακόμα οι παλαιότεροι Σκυριανοί, είναι γνήσιο κατάλοιπο της πανάρχαιας λατρείας του Κρόνου. Οι εκδηλώσεις που γίνονται σήμερα δεν είναι παρά επιβίωση των αρχαιότατων τελετουργιών, γνωστών με τα ονόματα Κρόνια για τους Έλληνες και Σατουρνάλια για τους Ρωμαίους.
  Τριώδι, Τραγώδιο και Τραγωδία, δεν είναι παρά ωδή στον Τράγο, τον μεγάλο γνωστό μας τραγόμορφο και τραγοπόδαρο τοτεμικό θεό Πάνα, γνωστό και με το όνομα Κρόνος και Σατούρνους ή Σάτυρος που κυριαρχούσε επί αιώνες και χιλιετίες, στην πριν τη Δωδεκάθεο εποχή.
   Η λέξη Τριώδι ή Τριώδιον, αν και επισήμως ετυμολογείται ότι σημαίνει τρεις ωδές, εν τούτοις, ηχητικά μοιάζει πολύ με το τραώδιο, τραγώδιο, τραγούδι και κατ’ επέκταση με την τραγωδία. Επειδή το τριώδι εννοιολογικά ταυτίζεται με τις αποκριές και εφ’ όσον αυτές συνδέονται τόσο πολύ με τον τράγο, το Τριώδι ή Τριώδιο θεωρώ πως είναι πολύ πιθανό να ταυτίζεται με το τραγώδιο, την ωδή προς τον τράγο, απ’ την οποία προέρχεται η τραγωδία.


ΤΟ ΔΡΩΜΕΝΟ ΓΕΡΟΥ ΚΟΡΕΛΑΣ

Από την αρχή του Τριώδιου, με έξαρση κατά τις εβδομάδες της Κρεοφάγου και της Τυρινής, ένα περίεργο θέαμα συναντά κανείς καθημερινά στον κεντρικό δρόμο της αγοράς και στα σοκάκια της χώρας της Σκύρου.
  Όμιλοι μεταμφιεσμένων, από 3 έως 5 συνήθως άτομα, περιέρχονται στο χωριό, δίνοντας με την παρουσία τους έναν τόνο χαράς και μυστηριακού μεγαλείου, ιδιόμορφο, που στις μέρες μας, μονάχα στη Σκύρο συναντιέται.
  Πρόκειται για τους πρωταγωνιστές του σκυριανού καρναβαλιού, που σε κανένα άλλο μέρος της Ελλάδας δεν γιορτάζεται με τόση ζωντάνια, τόσο μεγάλη συμμετοχή του λαού και πουθενά αλλού δεν παρουσιάζει τόσο ξεχωριστό ενδιαφέρον, εξαιτίας της μυστηριακής μεταμφίεσης των εορταστών.
  Ο όμιλος αποτελείται βασικά από τρεις τύπους μεταμφιεσμένων:
   Ο κορυφαίος του ομίλου, ονομαζόμενος “Γέρος”, είναι ντυμένος στο πάνω του μέρος με μαλλιαρή μαύρη κάπα, ίδια με προβιά τράγου, φορτωμένος στη μέση του με 50-80 κουδούνια του κοπαδιού, και στο πρόσωπο φοράει μάσκα από προβιά μικρού γιδιού.
  Από τη μέση και κάτω φορεί το τσοπάνικο πανωβράκι, τις τροχαδόκαλτσες και στα πόδια του τα υποδήματα των Σκυριανών χωρικών, τα παραδοσιακά "τροχάδια".
  Προχωρεί με ρυθμικούς βηματισμούς, κρατώντας στο χέρι του το τσοπάνικο στραβοράβδι και κουνώντας τη μέση του, έτσι ώστε τα κουδούνια, που είναι περασμένα σ αυτή να δίνουν ήχους φοβερούς, αλλά ρυθμικούς και εναλλασσόμενους. Κατά διαστήματα στέκεται, και τότε το κούνημα του κορμιού του είναι διαφορετικό, όπως και οι ήχοι των κουδουνιών.
  Ο “Γέρος”, όπως λέγεται αυτός ο μεταμφιεσμένος που είναι η κυρίαρχη μορφή του Τριώδιου, συνοδεύεται συνήθως από άλλο νέο, ντυμένο με σκυριανή γυναικεία φορεσιά, αλλά με τροχαδόκαλτσες και τροχάδια ενώ το πρόσωπό του είναι σκεπασμένο με μάσκα ίδια με του " Γέρου", από τομάρι μικρού κατσικιού. Αυτός ονομάζεται “Κορέλα” και κρατάει στο χέρι ένα μαντήλι, που το κουνά χορεύοντας γύρω από το “Γέρο”, όταν τούτος προχωρά ή στέκεται και τραγουδά τον ξεχωριστό αποκριάτικο σκοπό που έχει το όνομα της (της Κορέλας), όταν ο Γέρος στέκεται για να ξεκουραστεί, σείοντας πάντοτε τα κουδούνια του. Κορέλα είναι η κορούλα, η κόρη.
    Ο “Φράγκος”, το τρίτο μέλος του ομίλου, είναι πρόσωπο κωμικό: φορά ευρωπαϊκό παντελόνι, μάσκα τυχαία, έχει ένα μεγάλο κουδούνι στο πίσω μέρος της μέσης του, κρατά ένα κοχύλι στο χέρι, το γνωστό στους ναυτικούς σαν “μπουρού” το οποίο φυσά διαρκώς και κουνιέται ασταμάτητα πειράζοντας τους θεατές που στέκουν από τη μια κι απ’ την άλλη πλευρά των δρόμων, παρακολουθώντας το θέαμα.
    Όταν η ομάδα του Γέρου, της Κορέλας και του Φράγκου περιέλθει στους δρόμους και τελειώσει τις επισκέψεις της στα συγγενικά και φιλικά σπίτια, όπου πηγαίνει για να ξεκουραστεί και να κεραστεί, ανεβαίνει πάντα στο μοναστήρι του Αγίου Γεώργιου. Εκεί, αφού προσκυνήσει την εικόνα του πολιούχου του νησιού, χτυπά χαρούμενα την καμπάνα της εκκλησιάς του θέτοντας έτσι, πανηγυρικά και επίσημα τέρμα στη διασκέδαση. Ύστερα, ο καθένας γυρνά στο σπίτι του και αφού βγάλει τα ρούχα του μασκαρέματος, κάθεται στο οικογενειακό τραπέζι που τον περιμένει.
  Τα παιδιά γιόρταζαν ως πριν λίγα χρόνια ακόμα με τον δικό τους τρόπο, έχοντας ξεχωριστή αμφίεση. Ξερίζωναν το φυτό “καρώνα”, κατόπιν έδεναν τα φύλλα του με λεπτό σκοινί και περιζώνονταν μ’ αυτά, αντί για κουδούνια, κρατώντας στο χέρι τους το όμοιο με κέρατο βλαστάρι του φυτού. Άλλα πάλι φορούσαν στη μέση τους κέρατα που φρόντιζαν να τα μαζεύουν από πριν. Τα τελευταία όμως χρόνια και τα μικρά παιδιά συμμετέχουν ισότιμα μαζί με τους μεγάλους στις εορτές, ντυμένα κι αυτά με τον ίδιο πανομοιότυπο τρόπο.
  Παλαιότερα, εκτός από τα τρία αυτά μεταμφιεσμένα πρόσωπα, άλλοι νέοι της Σκύρου ντύνονταν “Νυφάδες”, που σε αντίθεση με όσους αναφέραμε προηγουμένως, οι εκδηλώσεις τους ήταν κόσμιες και αθόρυβες. Οι “Νυφάδες”, όπως και ένας άλλος προσωπιδοφόρος με φουστανέλα, επάργυρα πιστόλια και σπαθί, καλούμενος “Γιανίτσαρης”, δεν έχουν επιβιώσει στις μέρες μας γι’ αυτό και δεν θα ασχοληθούμε μαζί τους.
  Αυτές είναι οι κύριες ιδιομορφίες του Σκυριανού καρναβαλιού. Κατά τα άλλα, γιορτάζεται όπως και στα λοιπά μέρη της Ελλάδας ομαδικά, με κρεοφαγία, μακαρονοφαγία και οινοποσία.


ΛΑΪΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΚΑΙ ΣΑΤΙΡΑ

Να μαζευτούμ’ όλοι μαζί
τώρα τα καρναβάλια,
για να τα πούμε καθαρά,
του καθ’ ενός τα χάλια...

Οι Θεατρικοί Όμιλοι και σατυρικές απαγγελίες
  Υπάρχει παράδοση παλαιά, κάθε χρόνο, την περίοδο των απόκρεω και μέσα στα πλαίσια του εορτασμού τους να δίνονται ξεχωριστές παραστάσεις και να απαγγέλλονται σατυρικά ποιήματα ή να διαβάζονται, σπανιότερα όμως, πεζά κείμενα. Για το είδος αυτό των αποκριάτικων εκδηλώσεων δεν έχουμε πληροφορίες ως προς τους περασμένους αιώνες. Πάντως, αν κρίνουμε από το γεγονός ότι από τις αρχές του 1900 οργανώνονταν και σημείωναν μεγάλη επιτυχία, μπορούμε να υποθέσουμε ότι το έθιμο έχει μακρύτερες χρονικές ρίζες και θα υπήρχε και παλαιότερα στη Σκύρο.
  Από πλευράς οργάνωσης, η αποκριάτικη σάτιρα εκφράζεται με δύο τρόπους:
  -Από ομίλους σε στυλ θιάσου και 
  -Από μεμονωμένους ρήτορες και ποιητές.


Οι Θεατρικοί Θίασοι
  Οι θεατρικοί όμιλοι είναι πρόχειροι και προσωρινοί. Εμφανίζονται μόνο τις αποκριές και σε καμιά άλλη περίπτωση. Οι αμφιέσεις των “ηθοποιών” (οι ηθοποιοί λέγονται “γινωμένοι” όπως ονομάζονται και όλοι γενικώς οι μεταμφιεζόμενοι στο καρναβάλι)  είναι πρόχειρες κι αυτές, αντίθετα από τις φορεσιές του “Γέρου” και της “Κορέλας” που είναι τελετουργικά τυπικές και φυλάγονται όλο το χρόνο με ξεχωριστή επιμέλεια στα μπαούλα για να διατηρούνται καθαρές και καινούριες. Δεν δίνουν την παράσταση σε σκηνή και κλειστό χώρο. Παρουσιάζουν τα “σκέτς” τους σε διάφορα σημεία- πλατώματα της αγοράς και σπανιότερα στην πλατεία.
 Αποτελούνται συνήθως από 3 έως 5 ή 6  πρόσωπα.
  Την ίδια χρονιά μπορούν να εμφανιστούν περισσότεροι όμιλοι που καθένας παρουσιάζει διαφορετικά θέματα ή κοινά γεγονότα αλλά με το δικό του πρίσμα και έχει δικούς του θαυμαστές. Δίνουν 2 ή και 3 παραστάσεις σε ανάλογα σημεία της αγοράς. Ο διάλογος γίνεται συνήθως σε έμμετρους στίχους. Δεν υπάρχουν μόνιμα αποκριάτικα έργα για να επαναλαμβάνονται.
Κάθε χρόνο γράφονται και παίζονται νέα, επειδή πέρα από την ποιότητα των στίχων και την ικανότητα των εκτελεστών αυτό που βαραίνει στην αξιολόγησή τους είναι η επιλογή επίκαιρων και καυτών θεμάτων.

Η απαγγελλόμενη Σάτιρα
  Η δεύτερη μορφή παρουσίασης της αποκριάτικης φιλολογίας είναι η απαγγελία της έμμετρης σάτιρας.  Στην περίπτωση αυτή δεν έχουμε περισσότερα πρόσωπα που να αποτελούν θεατρικό όμιλο αλλά οι στίχοι απαγγέλλονται από έναν “γινωμένο” που συνήθως είναι ο ίδιος ο ποιητής, άλλοτε ένας “ειδικός εκτελεστής” που πήρε την “εντολή” και την άδεια και εκπαιδεύτηκε ανάλογα από το συγγραφέα για να παρουσιάσει τους στίχους του. Το περιεχόμενο είναι και εδώ παρόμοιο με του θεατρικού κειμένου. Παρουσίαση των γεγονότων της χρονιάς από την εύθυμή τους πλευρά, σατυρίαση προσώπων, ομάδων και καταστάσεων.
  Οι οργανωτές των λαϊκών αυτών παραστάσεων, που τις παρακολουθούν με πολύ ενδιαφέρον όλοι οι Σκυριανοί, προετοιμάζονται όλο το χρόνο συγκεντρώνοντας το σχετικό υλικό που το επεξεργάζονται με πολύ κέφι και ικανότητα. Το θεατρικό αυτό  σχήμα,  που συναντιέται και σε άλλα μέρη της Ελλάδας και σε άλλες χώρες, προφανώς, έχει θεσμοθετημένη αρχικά την καταγωγή του.
  Θεωρώ πως η αρχική τους ονομασία ήταν Σχόλια, γιατί πράγματι περί σχολιασμού πρόκειται. Ο σχολιασμός, αφορούσε τα πάντα και τους πάντες, και αποτελούσε ένα επίφοβο, επικίνδυνο και αποτελεσματικό όπλο κοινωνικής κριτικής. Γι’ αυτό, μέχρι τις μέρες μας απευθύνονταν η απειλή σε άτομα που ξέφευγαν απ’ τα καθιερωμένα με επικίνδυνο τρόπο: “κάτσε καλά γιατί θ’ ακούσεις τα σκολιανά σου”. Αυτά τα σκολιανά δεν ήταν παρά οι σχολιασμοί, τα σχόλια, που λέγονταν από τους σκωπτικούς θιάσους του Τριωδίου.
    Πρέπει να πούμε εδώ ότι οι Σκυριανοί έχουν εξαιρετικά ανεπτυγμένο καλλιτεχνικό αισθητήριο και γούστο και είναι πολύ καλοί αλλά αυστηροί κριτές έτσι ώστε κάθε τι που παρουσιάζεται από τους ερασιτεχνικούς αυτούς θιάσους ή τους μεμονωμένους ηθοποιούς και αφηγητές, πρέπει να είναι καλογραμμένο και καλοπαιγμένο για να ικανοποιήσει τους πολυάριθμους ακροατές και θεατές. Γι’ αυτό , τα αποκριάτικα αυτά κείμενα είναι συνήθως εξαιρετικά και κατέχουν ξεχωριστή θέση όχι μόνο στη λαογραφία αλλά και στη σάτιρα και στην εν γένει λαϊκή λογοτεχνία του λαού μας.
  Επίσης, οι κοινωνιολογικές προεκτάσεις του θέματος είναι πολύ μεγάλες. Γιατί εδώ πρόκειται για μια θεσμοθετημένη απ’ τα πανάρχαια χρόνια διαδικασία κοινωνικής κριτικής,  που  με όπλο την σκωπτική κριτική,  πολεμούσε  τις αντικοινωνικές πλευρές κάθε άτομου της κοινωνίας.
Και η Τράτα έχει πανάρχαια την αρχική της καταγωγή.
  Τα τελευταία χρόνια έχει καταλήξει να εκπροσωπείται αυτή η αρχαιότατη θεατρική παράδοση, με το καλλιτεχνικό σχήμα της Τράτας. Μολονότι ο καλλιτεχνικός όμιλος της Τράτας είναι καινούριος, εν τούτοις στηρίζεται απολύτως στα πανάρχαια σχετικά καλλιτεχνικά σχήματα, που κατά τις μέρες των Κρονίων και Σατουρναλίων, παρουσίαζαν τις αντίστοιχες παραστάσεις τους εμπεδώνοντας έτσι τη Σάτιρα.
  Η Σάτιρα προέρχεται από το Σάτυρο. Και Σάτυρος ή Σατούρνους ήταν μια από τις ονομασίες του θεοποιημένου Τράγου, που λέγονταν επίσης και Κρόνος και Πάνας.
Οι Ρωμαίοι  τον έλεγαν τον μεγάλο ετούτο  Θεό,  τον πατέρα του Δία,   Σατούρνους.
Κι ας πούμε εδώ, πως και η ημέρα του Σαββάτου, ημέρα μεγίστη και ιερή,  ήταν αφιερωμένη στον Κρόνο η Σάτυρο, όπως μας βεβαιώνει η ονομασία του Σαββάτου στην Αγγλική,   που λέγεται Σάτερ- Νταίη. Ημέρα του Σάτυρου δηλαδή.
Ημέρα αφιερωμένη κι ανήκουσα στον μεγάλο Θεό Κρόνο η Σάτυρο.
Βλέπεται, πως  αυτά τα βασικά πράγματα, δεν ήταν καθόλου ως τώρα  εντοπισμένα και παράμεναν μπερδεμένα και στην πραγματικότητα περιθωριακά.
 Κι όμως, κι όμως. Μιλάμε για θεμελιακά αγκωνάρια του πανανθρώπινου πολιτισμού.
Τέλος πάντων.
 ΄Ήρθε ο καιρός τους να ερμηνευτούν και πάρουν τη θέση τους στην πραγματική ιστορία.
Όλη, λοιπόν, αυτή η θεατρική παράδοση, δεν είναι καινούργια, όπως  μπορεί και να φαίνεται.
 Πάει κι αυτή, μακριά μέσα στο χρόνο κι οι ρίζες της είναι σαφώς του Κρονίου Πολιτισμού.
Άλλωστε το λέει  κι η ίδια η λέξη Σάτιρα,  που προέρχεται απ τον Σάτυρο, που ταυτίζω με τον Κρόνο.


ΑΠΟΚΡΙΑΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ

Στη Σκύρο υπάρχουν ειδικοί σκοποί και τραγούδια της αποκριάς. Ποτέ άλλοτε δεν λέγονται παρά μονάχα αυτές τις μέρες. Είναι σκοποί και τραγούδια, δεμένα με μια εποχή, μ’ ένα συγκεκριμένο σκοπό και γεγονός.
  Στη Σκύρο με την τόσο πλούσια και αρχαία μουσική παράδοση, αυτός ο προσδιορισμός και η σχέση δεν είναι μοναδική. Σκοποί και τραγούδια εορταστικών γεγονότων και εποχής, υπάρχουν, επίσης, ειδικά για την εορτή των Φώτων καθώς επίσης και για τονσυγκεκριμένα για την Πρωτομαγιά. Οι σκοποί αυτοί λέγονται “των Φώτων”, “του Μάη”, “ο Αποκριανές ή Αποκριάτικος”.
  Οι αποκριάτικοι σκοποί, λέγονται και της Κορέλας. Για τους σκοπούς αυτούς  υπάρχουν ειδικοί στίχοι, που προσδιορίζουν τη συγκεκριμένη γιορτή. Τα σκυριανά αποκριάτικα τραγούδια τραγουδιούνται στις εξής περι-πτώσεις:
  - Από την Κορέλα όταν ο Γέρος, κουρασμένος απ’ το βαρύ φορτίο των κουδουνιών και τις κοπιαστικές και δύσκολες κινήσεις που κάνει,  σταθεί περιοριζόμενος στο να κουνά με αργές κινήσεις τα κουδούνια του. Τότε η Κορέλα τραγουδά τον δικό της σκοπό. Ο σκοπός αυτός ονομάζεται της Κορέλας και είναι από τους χαρακτηριστικούς, παλιούς, σκυριανούς σκοπούς.
 - Αποκριάτικους σκοπούς τραγουδάνε οι Σκυριανοί στα εορταστικά τραπέζια αυτές τις μέρες και στα γλέντια τους, που μπορεί να κρατάνε σε μερικές συντροφιές και δυο και τρεις ακόμα μέρες. Τρώνε, πίνουν, μεθούνε και τραγουδούνε συνέχεια. Όποιον τον παίρνει ο ύπνος κλείνει τα μάτια του και κοιμάται επί τόπου. Ύστερα από λίγη ώρα, ξυπνά και ξαναρχίζει το τραγούδι, το φαγητό και το κρασί. Κι αυτό συνεχίζεται για μεγάλο διάστημα μέχρι δυο και τρεις μέρες ακόμα.
 Τα τραγούδια που λένε είναι, κυρίως, αποκριάτικα. Οι στίχοι αυτών των σκοπών είναι κατ’ εξοχήν τσοπάνικοι. Αφορούν την τσοπάνικια κάστα των Σκυριανών, που κυριαρχεί όλο το διάστημα των απόκρεων, σε σημείο τέτοιο ώστε να μπορούμε να πούμε, χωρίς υπερβολή, ότι το καρναβάλι της Σκύρου, παλαιότερα ήταν σχεδόν αποκλειστικά τσοπάνικο. Τόσο έντονος ήταν ο χαρακτήρας και η παρουσία της τσοπάνικιας κάστας στις Σκυριανές αποκριές.
  Οι στίχοι με τον αποκριάτικο σκοπό, αναφέρονται αποκλειστικά στους τσοπάνηδες της Σκύρου και παινεύεται η ομορφιά και η χάρη τους. Είναι στίχοι ερωτικοί που απευθύνονται από γυναίκα σε άντρα.
  Η τόσο σπάνια αυτή περίπτωση ερωτικής ποιητικής εξομολόγησης, του να τραγουδούν οι γυναίκες τις χάρες των αντρών και όχι το αντίθετο, οφείλεται κατά τη γνώμη μου στο γεγονός ότι τα τραγούδια αυτά, που σήμερα είναι παγιοποιημένα και παραδοσιακά, γίνονταν παλαιότερα ειδικά για να τραγουδιούνται από τις Κορέλες, απευθυνόμενες προς τους Γέρους, που στο παρελθόν ήταν σχεδόν αποκλειστικά, ή κατά κύριο λόγο, τσοπάνηδες. Επομένως, οι Κορέλες δίδασκαν τους στίχους αυτούς στους υπόλοιπους Σκυριανούς, όσον αφορά τη συγκεκριμένη αυτή κατηγορία των αποκριάτικων τραγουδιών.
  Στίχοι που κατ’ εξοχήν τραγουδιούνται με τον σκοπό της Κορέλας είναι κι αυτοί:

Τσοπάνη μου όταν έρχεσαι
απ’ το βουνό δρωμένες
τσ από τους κάμπους δροσερές
σαν άτζελες γραμμένες.
...
Βάλτε να, βάλτενα μαρέ,
το μεντενέ σου αναριχτέ.
...
Νάμονα στσυλολίταρο
νάμον λαονικό σου
 τσ ένα μαντήλι γερανιό
δεμένο στο λαιμό σου.
..
΄Ελα μαρέ στις Κορατσές
τσ αγνάντεψε τις Κροτσανές.
...
Χαρείτε να χαρίσουμε
τσ ο Θιός, τσ ο Θιός
 το ξέρει αν ζήσωμε.
...
Απόψε με σκοτώνουνε
έβγα τσαι συ τσαι κλάψε
τσαι πάρε απ’ το αίμα μου
την τραχυλιά σου βάψε.
...
Μικρό μου τσοπανόπουλο...
...
Του Καλομάστου το νερό
είναι γλυκό σα μέλι.
 Το πίνουνε οι τσοπανοί
και γίνονται αγγέλοι.

  Οι στιχουργοί είναι άγνωστοι και παλαιοί. Τουλάχιστον ολόκληρο τον εικοστό αιώνα τραγουδιότανε αυτοί οι στίχοι, σύμφωνα με τις μαρτυρίες παλαιότερων Σκυριανών.
  Όλοι οι παραπάνω στίχοι τραγουδιόνται με ειδικό σκοπό, το σκοπό της Κορέλας. Μονάχα μ'αυτόν τον σκοπό τραγουδά η Κορέλα κοντά στο Γέρο, όταν αυτός κάθεται για να ξεκουραστεί. Πρόκειται επομένως για ένα πρόσθετο τελετουργικά θεσμοθετημένο στοιχείο το τραγούδι της Κορέλας.
  Οι στίχοι είναι ερωτικοί όπως ειπώθηκε παραπάνω. Κύρια σημεία τους είναι :
-Πρώτον, ότι τραγουδιούνται από την Κορέλα και προφανώς απευθύνονται στο Γέρο.
-Δεύτερο, ότι τα παινέματα και η ερωτική πρόκληση γίνεται από γυναίκα σε άντρα, αντίθετα από τα καθιερωμένα και συνήθη ερωτικά ποιήματα όπου ο άντρας κυρίως επαινεί τη γυναίκα και κάνει προς αυτήν ερωτικά καλέσματα.
-Τρίτον, ότι οι στίχοι της Κορέλας έχουν καθαρά καστικό περιεχόμενο, υμνούν ή παινεύουν την ομορφιά και τις χάρες των Σκυριανών τσοπάνηδων. Πρόκειται για ένα σπάνιο είδος καστικών τραγουδιών.
  Αποδεικνύεται μ' αυτούς τους στίχους, ο κυρίαρχος -αρχικά- ποιμενικός χαρακτήρας της Σκυριανής αποκριάς, όπου πράγματι, μέχρι πριν λίγες δεκαετίες, αποκλειστικά -σχεδόν- τσοπάνηδες ήταν αυτοί που ντύνονταν Γέροι και Κορέλες. Άλλωστε, τούτο πήγαζε και από λόγους καθαρά πραχτικούς γιατί κουδούνια, είχαν μοναχά οι τσοπάνηδες που τα έπαιρναν από τα κοπάδια τους για τούτες τις μέρες.
 Οι άλλοι Σκυριανοί συμμετείχαν με διαφορετικούς τρόπους στις εκδηλώσεις της αποκριάς.
  Η τελευταία περίπτωση που τραγουδιούνται οι αποκριάτικοι σκοποί είναι κατά την Καθαρή Δευτέρα όπου και πάλι το τσοπάνικο στοιχείο κυριαρχούσε.
  Τα τραγούδια της Σκυριανής Κορέλας, που φυσιολογικά πρέπει να απευθύνονταν αρχικά στο Γέρο, τον τραγοθεό Πάνα, μπορεί να ήταν στην πρώτη τους μορφή πραγματικά τραγούδια, ωδές δηλαδή προς τον τράγο. Και η παράσταση του γάμου του Τράγου και της κόρης ή Νύμφης να είχε στο τυπικό της συγκεκριμένο υμνολόγιο και ωδές απευθυνόμενες προς τον Τράγο. Και αυτές οι ωδές να είναι η απαρχή των τραγουδιών.
  Ως εκ τούτου, πρέπει να υποθέσουμε ότι βασικά στοιχεία του Τριωδίου μαζί με την παράσταση του γάμου ήταν και οι ωδές προς τον Τράγο, με συγκεκριμένα λόγια, σταθερά και επαναλαμβανόμενα και συγκεκριμένο μέλος.
  Τα σκυριανά τραγούδια της Κορέλας, είναι πολύ πιθανό να αντιπροσωπεύουν το μέλος των αρχέγονων τραγουδιών, των ωδών προς τιμή του τράγου.
Το μέλος της Κορέλας, πρέπει να είναι αρχαίο. Οι στίχοι είναι νεότεροι. Όπως συμβαίνει και με άλλους αρχαίους σκοπούς της Σκύρου, κατά καιρούς, νέοι στίχοι έμπαιναν κατά εποχές και τραγουδιότανε με το μέλος των παλαιών σκοπών. Το ίδιο έχει συμβεί και με τον σκοπό της Κορέλας.
Το Τριώδιο κλείνει πανηγυρικά με μια άλλη διαφορετική, παντελώς, εορτή. Το ξεφάντωμα της τελευταίας Κυριακής της Αποκριάς    διαδέχεται η Καθαρά Δευτέρα. Η Καθαρά Δευτέρα των Σκυριανών είναι πραγματικά  μια περίλαμπρη παλλαϊκή εορτή. Μοιάζει σα να'ναι η εθνική γιορτή των Σκυρίων. Τούτη τη μέρα οι νέοι και τα παιδιά, κατά κύριο λόγο, αλλά  και οι υπόλοιπες ηλικίες ξεχύνονται στην Αγορά και καταλήγουν στην πλατεία της Πόλης.
  Τα παιδιά, οι νέοι και πολλοί πιο μεγάλοι στην ηλικία, φορούν τις παλαιές πολυτελείς τους,  παραδοσιακές φορεσιές.
 Παλαιότερα κυριαρχούσαν οι τσοπάνικες φορεσιές, ταυτισμένες με τούτη τη μέρα. Οι νέοι σχηματίζοντας μικρές συντροφιές περιφέρονται στο κέντρο της πόλης, χτυπώ-ντας ρυθμικά τα στραβοράβδια τους στη γη,  καθώς τραγουδούν τους αποκριάτικους τους σκοπούς. Τα τελευταία χρόνια οι τσοπάνικες φορεσιές, οι ωραιότερες ασύγκριτα από όλες τις ανδρικές παραδοσιακές φορεσιές της Ελλάδας, κακώς φοριούνται λιγότερο και πολλοί νέοι και νέες βάζουν φορεσιές με μαύρες τροχαδόκαλτσες και  άλλα εξαρτήματα  της παλαιάς γεωργικής κάστας. Αλλά οι τσοπάνικες φορεσιές υπερέχουν σαφώς και είναι καλό να γίνει πάλι στροφή προς αυτές.
   Οι κοπέλες βάζουν τα παραδοσιακά ρούχα των Σκυριανών γυναικών: αλαμένα, φουστάνια με τον κουτνί, φουστάνια με τον χρυσό ποδό-γυρο και Κουμιώτικα.
  Όλος ο κόσμος καταλήγει στην Πλατεία, όπου γίνεται γλέντι και χορός που κρατά ολόκληρη τη μέρα. Έτσι ολοκληρώνεται το Τριώδι της Σκύρου με την θαυμάσια αυτή παλλαϊκή εορτή,   πανάρχαια και μυστηριώδης, από πλευράς ερμηνείας .

Γαλακτομπούρεκο τυλιχτό

Τώρα την Τυρινή οι ΓΕΥΣΕΙΣ  δημοσιεύουν συνταγές από γάλα

από την κ. Πίτσα Χωριανοπούλου (Pitsa Xoriatiki) - Οξύλιθος Κύμης 



Για την κρέμα
γάλα 1500 γρ
σιμιγδάλι ψιλό 300γρ.
ζάχαρη 300γρ...
βούτυρο 60γρ
βανίλιες 3
αυγά 6
ξύσμα από 1 λεμόνι (προαιρετικά)
1/2 κιλό φύλλο κρούστας
βούτυρο για τα φύλλα

Σιρόπι
ζάχαρη 300γρ
νερό 250γρ
φέτες λεμόνι 4-5
γαρύφαλα 4-5

Εκτέλεση
1.Σε κατσαρόλα βράζουμε το γάλα, για 3λ, Ρίχνουμε το σιμιγδάλι και ανακατεύουμε μέχρι να πήξει η κρέμα. Την κατεβάζουμε από τη φωτιά και την αφήνουμε να κρυώσει λίγο.
2.Στη συνέχεια ανακατεύουμε τα αυγά ξεχωριστά οι κρόκοι, χτυπάμε σε μαρέγκα τα ασπράδια και τα ανακατεύουμε στην κρέμα.Προσθέτουμε τη ζάχαρη, το βούτυρο, τις βανίλιες, το ξύσμα.
3. Απλώνουμε ενα φύλλο κρούστας, το αλείφουμε με το λιωμένο βούτυρο, τοποθετούμε την κρέμα κλείνουμε απο τις δυο πλευρές και τυλίγουμε σε πουράκι. Αυτό κάνουμε σε όλα.
4. Ψήνουμε στους 180 βαθμούς για 40-50 λεπτά να ροδίσει η επιφάνεια.Το σιροπιάζουμε μόλις το βγάλουμε από το φούρνο με κρύο σιρόπι

Το σερβίρουμε με οτι επιθυμούμε. Ισως παγωτό!

Καλή σας επιτυχία !!!

Σάββατο 16 Μαρτίου 2013

Γαλακτομπούρεκο παραδοσιακό


  • Τώρα την Τυρινή οι ΓΕΥΣΕΙΣ αναρτούν παραδοσιακές συνταγές με γάλα
    Γαλακτομπούρεκο παραδοσιακό από την κ. Σοφία Καλαμπαλίκη - Χαλκίδα



    ΥΛΙΚΑ
    2,5 κιλά γάλα
    1/4 σιμιγδάλι ψιλό
    70 γρ ρύζι, φουσκωμένο σε νερό και κομμένο, παλιά το έτριβαν με μπουκάλι
    500 γρ ζάχαρη
    2 κουταλιές βούτυρο
    6 αυγά
    3 βανίλιες
    φλούδα απο μισό λεμόνι
    1 πακέτο φύλλο κρούστας
    1 πακέτο βούτυρο lurpak

    ΣΙΡΌΠΙ
    1 κιλό ζάχαρη
    3 ποτήρια νερό
    3 κουταλιές χυμό λεμονιού
    ξύλο κανέλλας

    ΕΚΤΕΛΕΣΗ
    Ρίχνουμε το γάλα στην κατσαρόλα, την ζάχαρη, το σιμιγδάλι, το φλούδι λεμονιού το ρύζι και ανακατεύουμε με σύρμα συνέχεια έως ότου δέσει η κρέμαμετά αποσύρουμε απο την φωτιά ρίχνουμε το βούτυρο και τα αυγά αφού τα χτυπήσουμε πρώτα, ΠΡΟΣΟΧΗ για να μην ψηθούν τα αυγά,ρίχνουμε σιγά-σιγά και ανακατεύουμε πολύ γρήγορα και τις βανίλλιες.
    Βουτυρώνουμε καλά το ταψί, τα φύλλα ένα ένα στρώνουμε τα μισά κάτω, ρίχνουμε την κρέμα και τα υπόλοιπα πάνω χαράζουμε ελαφρά, τα πάνω-πάνω φύλλα και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο 180 βαθμούς αέρα 1 ώρα.
    Μόλις το βγάλουμε, αφού το ροδίσουμε πολύ καλά, έχουμε έτοιμο το σιρόπι, χλιαρό και το σιροπιάζουμε
    Για να έχουμε τραγανό φύλλο πρέπει να το ροδίσουμε πολύ καλά και να δέσουμε το σιρόπι περισσότερο, δηλαδή να γίνει ποιό παχύρευστο.
    Σημείωση : Μπορούμε να αντικαταστήσουμε το ρύζι με σιμιγδάλι δηλ. 70γρ


    ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΕΣ ΑΠΟΚΡΙΕΣ

Πέμπτη 14 Μαρτίου 2013

Βραβείο Παραδοσιακής Κουζίνας στην κ. Μαρία Ρούπα



Οι ΓΕΥΣΕΙΣ της ΕΥΒΟΙΑΣ 
τιμώντας 
την κ. Μ Α Ρ Ι Α   Ρ Ο Υ Π Α
από Ραπταίους Μεσοχωρίων Εύβοιας
για την ακούραστη δραστηριότητα και την ιδιαίτερη επιμέλεια  
που έχει επιδείξει ως μέλος της Ομάδας 
στην παρουσίαση αυθεντικών παραδοσιακών συνταγών
της περιοχής νότιας Καρυστίας
της απονέμουν 
το παρόν
Β Ρ Α Β Ε Ι Ο


Με εκτίμηση και ευχαριστίες !!!




σχεδίαση Βραβείου : Γιώτα Αλούκου - Στύρα

Τρίτη 12 Μαρτίου 2013

Σουτζουκάκια με πιλάφι

από την κ. Γιώτα Αλούκου - Στύρα


Για τα σουτζουκάκια:
1 κιλό κιμά (ο,τι θέλετε, εγω προτιμώ το μοσχαρίσιο)
1 μεγάλο κρεμμυδι ψιλοκομμένο
1 κεφάλι σχεδόν σκόρδο ψιλοκομμένο
Τριμμένη φρυγανιά
3 κουτ. σούπας κύμινο
1 αυγό
2 κουτ. σούπας ξύδι
Λάδι
Ρίγανη
Αλατοπίπερο
1 φλ. καφέ νερό για το ζύμωμα

Για τη σάλτσα:
1 κουτί ντοματάκι ψιλοκομμένο
1 κουτ. σούπας πελτέ
1/2 ποτήρι νερό
1 κρεμμύδι ψιλοκκομμένο
3 σκελίδες σκόρδο
Αλατοπίπερο
1/4 φλυτζ. λάδι
Λίγη κανέλλα

Για το πιλάφι:
2 φλυτζάνια κίτρινο ρύζι
5 φλιτζάνια νερό
1 κουτ. σούπας βιτάμ
1 κύβο κότας.
Αλατοπίπερο


Πώς το φτιάχνουμε :
Ζυμώνουμε τα σουτζουκάκια. Τα πλάθουμε μακρόστενα και τα ψήνουμε στους 200 βαθμούς στο φούρνο. Σωτάρουμε το κρεμμύδι με το σκόρδο και ρίχνουμε τα υπόλοιπα υλικά της σάλτσας. Αφού έχει βράσει καλά η σάλτσα, ρίχνουμε τα σουτζουκάκια μέσα και τα αφήνουμε να πάρουν 2 βράσεις. Παράλληλα, ετοιμάζουμε το πιλάφι. Ρίχνουμε στο νερό το βιτάμ, τον κύβο και το αλατοπίπερο και μόλις βράσουν ρίχνουμε το ρύζι, αφού πρώτα το ξεπλύνουμε καλά. Μόλις το ρίξουμε ανακατέύουμε καλά μια φορά και όχι ξανά, αφηνοντάς να σιγοβράσει μέχρι να σχηματιστούν τρύπες στην επιφάνεια. Το τραβάτε απο τη φωτιά και το αφήνετε σκεπασμένο με μια καθαρή πετσέτα και το καπάκι.

Σερβίρετε και καλή σας όρεξη!!!

Κυριακή 10 Μαρτίου 2013

Ψάρι πλακί

από την κ. Αριστέα Τόλια -καθηγήτρια Πανεπιστημίου Πελοποννήσου
Συνταγή του περασμένου αιώνα από το τετράδιο της γιαγιάς μου Αριστέας με τη γλώσσα της εποχής...




Παίρνουμε ένα ψάρι το καθαρίζουμε, το αλατίζουμε και στίβουμε επ’αυτού ολίγο λεμόνι. Κόπτουμε 3 κρεμύδια, αρκετή ξυνίθρα, ένα δεμάτι σέσκουλα, μαδανό, σέλινο, ένα σκόρδο, τα γιαχνίζουμε με λάδι, προσθέτομε λίγες σταφίδες.
Αφού ψηθούν τα χόρτα, βάζουμε το ψάρι εις το πλασοτέ, το σκεπάζουμεν με τα χόρτα και ολίγην τομάτα πελτέ, προσθέτομε λάδι ολίγην γαλέττα τριμμένην και το βάζομε εις τον φούρνο επί τρία τέταρτα της ώρας.
ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ


Ξυνίθρα = χόρτο που δίνει ξινή γεύση σε σούπες, σάλτσες και χορτόπιτες.

Πέμπτη 7 Μαρτίου 2013

Κότσι αρνίσιο στη λαδόκολλα

Από τον κ. Σταμάτη Μούντριχα - Αγιος Γεώργιος Αυλωναρίου


ΥΛΙΚΑ
3 Κότσια απο αρνάκι ( 1.500 γρμ. περίπου)
500 γρμ. φέτα σκληρή.
1 κούπα κεφαλογραβιέρα κομμένη σε κύβους
6-7 σκελίδες σκόρδο
3-4 κουταλιές της σούπας φρέσκο βούτυρο
10-12 ντοματάκια κομμένα στη μέση.
Αλάτι-πιπέρι



ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Πλένουμε τα κότσια με κρύο νερό και τα αφήνουμε να στραγγίσουν καλά. Τα αλατοπιπερώνουμε και τα αφήνουμε στην άκρη. Πέρνουμε μία λαδόκολλα και την αλείφουμε βούτυρο. Βάζουμε μέσα ένα κότσι, μερικά κομμάτια τυριών, λίγο σκόρδο, τέσσερα ντοματάκια και μία κουταλιά βούτυρο.. Διπλώνουμε προσεκτικά , ώστε να είναι τα υλικά καλά κλεισμένα.
Με τον ίδιο τρόπο φτιάχνουμε και τα άλλα δύο πακέτα. Βάζουμε τα πακέτα σε μία γάστρα η σε πυρίμαχο σκεύος. 
Ρίχνουμε δύο κούπες χλιαρό νερό και τα βάζουμε στους 179-180 c. Το αφήνουμε στο φούρνο 4-5 ώρες να ψηθούν και τα σερβίρουμε ζεστά.

Μπορούμε να σερβίρουμε με πατάτες τηγανητές ή φούρνου.

Κυριακή 3 Μαρτίου 2013

Οι Γεύσεις της Εύβοιας συνεχίζουν δυναμικά

Με ωραίες αναρτήσεις και σχόλια τα ηλεκτρονικά μέσα της Εύβοιας αγκάλιασαν την ομάδα ΓΕΥΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΥΒΟΙΑΣ που δημιουργήσαμε με φίλες και φίλους από όλη την Εύβοια, μετά από ένα αστείο που έκανα στο facebook με τα σπιτικά λικέρ μου στα μέσα του Οκτώβρη 2012.Ετσι σαν αστείο ξεκίνησε αλλά γρήγορα δημιουργήθηκε μια όμορφη ομάδα που μοιράζεται όχι μόνο συνταγές αλλά ευχάριστες ανθρώπινες στιγμές και ενδιαφέρουσες γνώσεις.
Η αντιμετώπιση από τα ΜΜΕ της Εύβοιας μας συγκίνησε και μας δημιούργησε την υποχρέωση να προχωρήσουμε πολύ στην αναζήτηση παραδοσιακών συνταγών φαγητών, γλυκών, ποτών και γενικά συνηθειών και εθίμων γύρω από την ευβοϊκή κουζίνα και το καθημερινό και γιορτινό τραπέζι της Εύβοιας. Αναζητήσαμε την αυθεντική γεύση των παραδοσιακών μας προϊόντων, τα τοπικά μας έθιμα και τις ιδιαίτερες πτυχές του ευβοϊκού πολιτισμού που συνδέονται άμεσα με τη χαρά του καθημερινού και εορταστικού τραπεζιού.

Μέχρι σήμερα έχουμε ξεπεράσει κατά πολύ τις προσδοκίες μας και μας εκπλήσσει πραγματικά το πόσο γρήγορα αγκαλιάστηκε αυτή η προσπάθεια.
Σήμερα η ομάδα μας έχει ξεπεράσει τα 1000 μέλη σε όλη την Εύβοια και τη Σκύρο και μεγαλώνει καθημερινά.
Ανθρωποι που αγαπούν την μαγειρική και τις δημιουργίες της, που έχουν αυτό το ωραίο χόμπυ ή μπορούν να το εκτιμήσουν, λιγότερο ή περισσότερο γνωστοί στην Εύβοια πλασιώνουν ευχάριστα αυτή την ομάδα.
Στόχος μας είναι να αναδείξουμε την κουζίνα της Εύβοιας, νότιας και βόρειας, γιατί πραγματικά κρύβει γαστριμαργικά θαύματα και συνδυάζει την μεσογειακή υγιεινή διατροφή με εκλεπτυσμένες γεύσεις που εντυπωσιάζουν και ικανοποιούν και τους πιο απαιτητικούς.
Να συγκεντρώσουμε τις Γεύσεις της Εύβοιας δεν είναι καθόλου εύκολο, αλλά είναι ένα γοητευτικό ταξίδι και μια προσπάθεια που πραγματικά αξίζει τον κόπο.
Αρνί με πιλάφι του γάμου από τη νότια Καρυστία
Μέχρι σήμερα έχουμε συγκεντρώσει πάνω από 70 αυθεντικές και μοναδικές συνταγές της Εύβοιας και Σκύρου σε φαγητά και γλυκά πολλές από τις οποίες είναι πολύ παλιές και τείνουν να εκλείψουν.
Είμαστε σε επαφή με συλλόγους γυναικών, με πολιτιστικούς συλλόγους, με καταστήματα εστίασης που αναζητούν την παράδοση στις γεύσεις τους αλλά και διάφορους φορείς ώστε η προσπάθεια αυτή, που ξεκίνησε σαν μια απλή σκέψη, να γίνει μια ουσιαστική προσφορά στην Εύβοια και την πολιτιστική της ταυτότητα.
Φυσικά στοχεύουμε να κάνουμε και ανάλογες εκδηλώσεις και διοργανώσεις με την συμμετοχή των μελών της ομάδας μας.
Από αρχαιοτάτων χρόνων το τραπέζι πέρα από χώρος εστίασης ήταν και χώρος συζήτησης και επικοινωνίας και η δική μας προσπάθεια ανοίγει ορίζοντες επικοινωνίας ανάμεσα στη Βόρεια και τη Νότια Εύβοια τα δυο κομμάτια του νησιού μας με τις τόσες διαφορές αλλά και τις τόσες ομοιότητες, αλλά και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας.
Σπανακόπιτα παραδοσιακή
Με τις ΓΕΥΣΕΙΣ της ΕΥΒΟΙΑΣ φέρνουμε κοντά ανθρώπους και ομάδες του νησιού μας και γινόμαστε όλη μια μεγάλη ευβοϊκή παρέα με στόχο την ανάδειξη των ιδιαίτερων φυσικών πλεονεκτημάτων του τόπου μας που μπορεί να γίνει ένας από τους ωραιότερους τουριστικούς προορισμούς στην Ελλάδα. 
Ολη μας η προσπάθεια είναι εθελοντική μακρυά από οποιοδήποτε εμπορικό στόχο.
Το blog της ομάδας μας gefseis-evias.blogspot.gr που φιλοξενεί συνταγές, γεύσεις, αρώματα, βότανα, έθιμα και κάθε άλλο ενδιαφέρον γύρω από τον γαστριμαργικό και λαογραφικό πλούτο της Εύβοιας διακρίθηκε στα Greek Blogs by Women (Ελληνικούς Γυναικείους Ιστοτόπους) και πρόσφατα περιλήφθηκε με πολύ κολακευτικά σχόλια στα Ωραιότερα Ελληνικά TOP Blogs. Εκτός από αυτά το Ιστολόγιό μας συναγωνίζεται επάξια πλέον τα μεγαλύτερα Blogs μαγειρικής στην Ελλάδα καθώς έχει γίνει ιδιαίτερα γνωστό. 
Κόκκορας με γκόγκλιες
Στύρα, Κάρυστος, Ερέτρια, Χαλκίδα, Ιστιαία, Αιδηψός, Λίμνη, Κύμη, Αλιβέρι και πολλά άλλα μέρη του τόπου μας εκπροσωπούνται στην ομάδα μας και οι φίλοι φέρνουν φίλους !!!
Και πάλι ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους όσους στηρίζουν αυτή την προσπάθεια που γίνεται με την ψυχή μας.

Σοφία Μούτσου
τ. Δήμαρχος Στυρέων Εύβοιας
Διαχειρίστρια 

Μοσχαροκεφαλή στη λαδόκολα

Από την κ. Μάρω Κουκουτσέα - Μπουσσίου - Αντιπρόεδρο του Συλλόγου Γυναικών Μαρμαρίου



Ενας υπέροχος μεζές !!!
Η μοσχαροκεφαλή είναι μεγάλη και ολόκληρη ψήνεται καλά σε επαγγελματικό φούρνο.
Στο σπίτι όμως μπορούμε να φτιάξουμε πολύ νόστιμα τα μάγουλα της μοσχαροκεφαλής σε λαδόκολα.



Χρειαζόμαστε 2 κιλά περίπου μάγουλα από μοσχαροκεφαλή. Πλένουμε το κρέας καλά, το αλείφουμε με λάδι, αλατοπιπερώνουμε, βάζουμε μερικές σκελίδες σκόρδο και αρκετό δυόσμο.
Το τυλίγουμε πολύ καλά σε 2-3 λαδόκολες, κάθε μια την τυλίγουμε και τη δένουμε ξεχωριστά για να μη χυθούν τα ζουμιά του ψητού.
Το βάζουμε τρείς ώρες ή και περισσότερο σε μέτριο φούρνο να σιγοψηθεί. 

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ !!!