Κυριακή 30 Ιουνίου 2013

Το σκυριανό αλογάκι, ένα αξιαγάπητο σπάνιο πλάσμα


Το Σκυριανό Αλογάκι



Η μικρόσωμη φυλή αλόγων Σκύρου είναι σήμερα μία από τις σπάνιες φυλές αλόγων που υπάρχουν στον κόσμο. Πρόκειται για μία από τις αυτόχθονες φυλές αλόγων της Ελλάδας που υπήρχε στην αρχαιότητα σε όλη την Ελλάδα. Κατάφερε να επιβιώσει στη νήσο Σκύρο εξ’ου και η ονομασία. Σήμερα σκυριανά αλογάκια υπάρχουν 260σε όλη την Ελλάδα, εκ των οποίων τα 187 ζουν στη Σκύρο. Είναι προστατευόμενο είδος.
Τα σκυριανά αλογάκια είναι ζώα συντροφικά, κοινωνικά, εύρωστα, έξυπνα, με ιδιαίτερα προσηνή συμπεριφορά προς τα παιδιά. Το ύψος τους φτάνει τα 116 εκατοστά. Ο σωματέτυπος τους ομοιάζει με αυτόν του μεγαλόσωμου αλόγου. Το κεφάλι του είναι ιδιαίτερα όμορφο. Η χαίτη του είναι μακριά και πλούσια με ένα χρώμα συνήθως πιο σκούρο από το δέρμα.  Συγκριτικά με άλλα είδη αλόγων έχουν μεγάλη κοιλίτσα. Τα πόδια τους είναι λεπτά, γερά και νευρώδη με δυνατές κλειδώσεις. Η ουρά είναι τοποθετημένη χαμηλά, θυσανωτή και μακριά. Συχνά φθάνει ως τις οπλές οι οποίες είναι μικρές, σκληρές, συνήθως μαύρες και δεν χρειάζονται πετάλωμα. Χαρακτηριστικό τους οι τρίχες στις οπλές, τα λεγόμενα «φτερά». Το χρώμα των αλόγων είναι συνήθως στις αποχρώσεις του καφεκόκκινου και του καστανού (ορφνό) πιο σπάνια του λευκού ή γκριζόφαιου (φαιά) και σπανιότερα του ξανθού. Κάποια έχουν λευκό σημάδι στο πρόσωπο (αστεράτα ή ρεμπά). Το σκυριανό αλογάκι ανήκει στο είδος Equus Cabalus αλλά λόγω του μικρού του μεγέθους θεωρείται ως  ξεχωριστή φυλή η οποία ονομάζεται Equus Cabalus Skyros Poni ή Equus Cabalus Skyriano, στην ελληνική: σκυριανό αλογάκι.
Εδώ πρέπει να σημειώσουμε ότι το σκυριανό αλογάκι χαρακτηρίζεται επιστημονικά ως poni λόγω της μικροσωμίας του (poni=μικρόσωμο άλογο), όμως η όποια ομοιότητα του με τα γνωστά μας poni της Βόρειας Ευρώπης σταματάει εκεί γι’ αυτό και η ακριβής αναφορά σε αυτό δεν είναι παρά «σκυριανό αλογάκι».

Ιστορία

Το Σκυριανό αλογάκι(Eguus Cabalus Skyros Pony) είναι μια από τις αυτόχθονες φυλές αλόγων, που υπήρχε κατά την αρχαιότητα σε όλη την Ελλάδα και είναι εκπρόσωποι του Pindos Pony. Θεωρείται απόγονος των αλόγων που είχε ο Αχιλλέας στο ταξίδι του στην Τροία, συνδέεται με τα άλογα του Μεγάλου  Αλεξάνδρου και των αλόγων που απεικονίζοντα στη πομπή των Παναθηναίων στη Ζωφόρο του Παρθενώνα. Τα Σκυριανά άλογα είναι συγγενείς με ορεσίβιες φυλές μικρόσωμων αλόγων, τα οποία μετανάστευσαν από την Αλάσκα κατά μήκος της Ασιατικής Ορεινής αλυσίδας και έφτασαν στην  Ευρώπη πριν από 12000 χρόνια. Εικάζεται ότι  στο νησί της Σκύρου τα έφεραν Αθηναίοι έποικοι τον 5ο αι. π. Χ.  Υπάρχει μια εσφαλμένη θεωρία πως το Σκυριανό άλογο προέρχεται από ένα μικρόσωμο ιπποειδές με τρία δάχτυλα, που ονομάζεται «Ιππάριον».Ο μόνος λόγος που παραπέμπει στον λανθασμένο συσχετισμό ανάμεσα στο Ιππάριον και στο Σκυριανό αλογάκι είναι το μικρό μέγεθος. Όμως το Ιππάριον δεν ήταν άλογο με τη σημερινή έννοια, δεν ήταν καν ο άμεσος πρόγονος του αλόγου και έχει εξαφανιστεί από τον πλανήτη πριν από 1.000.000 χρόνια. Είναι λάθος να αναφέρεται το Σκυριανό αλογάκι ως Ιππάριον επειδή δημιουργείται σύγχυση.



Περιοχή Διαβίωσης

Στο ορεινό και νοτιοανατολικό τμήμα του νησιού εκτείνεται το χαμηλό βουνό «Κόχυλας» που αποτελεί το φυσικό χώρο ελεύθερης διαβίωσης για το μοναδικό σε παγκόσμιο επίπεδο μικροκαμωμένο Σκυριανό αλογάκι.Η περιοχή παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον ως προς τα σπάνια είδη της χλωρίδας της αλλά και της ορνιθοπανίδας της. Λόγω αυτής της ιδιαιτερότητάς της η περιοχή έχει κηρυχθεί προστατευόμενη ζώνη. Η μεγαλύτερη έκταση (περίπου 40000στρ.) είναι ενταγμένη στο δίκτυο NATURA 2000. Επίσης έχει κηρυχθεί ως ζώνη ειδικής προστασίας ορνιθοπανίδας. Τα άλογα ζουν σε μικρές αγέλες και κάθε αγέλη έχει το δικό της λημέρι σε κάποια από τις πλατωσιές που βρίσκονται σκόρπιες σε όλο το βουνό, με μικρές λιμνούλες προστατευμένες από δέντρα. Τους θερινούς μήνες, όταν η τροφή εξαντλείται, κατεβαίνουν από το φυσικό τους περιβάλλον και διαβιούν στα κτήματα των ιδιοκτητών τους. Οποιαδήποτε μορφή βίαιης επέμβασης θα ήταν καταστροφική για το περιβάλλον. Δυστυχώς στην περιοχή αυτή της Νότιας Σκύρου επιχειρείται εγκατάσταση γιγάντιου αιολικού πάρκου(111 ανεμογεννητριών) το οποίο απαιτεί βαριάς βιομηχανικής μορφής έργα κι έτσι αυτόματα σημαίνει την καταστροφή του εκεί περιβάλλοντος. Σχήμα τουλάχιστον οξύμωρο εάν αναλογιστεί κανείς ότι οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας στοχεύουν στην προστασία του περιβάλλοντος! Το σύνολο των φορέων του νησιού καθώς και η πρόταση του ΣΧΟΟΑΠ στη δεύτερη του φάση προτείνουμε την εγκατάσταση σαφώς μικρότερου αριθμού ανεμογεννητριών σε συγκεκριμένη περιοχή της Σκύρου όπου δεν θα προκαλέσουν οικολογική καταστροφή. Στη Νότια Σκύρο, τεκμηριωμένες είναι μόνο επεμβάσεις ήπιου χαρακτήρα, όπως π.χ περιπατητικά μονοπάτια.

Τοπική Κοινωνία

Οι φυσικές, κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες ήταν τέτοιες που επέτρεψαν στο Σκυριανό Αλογάκι να διαβιώσει και να φτάσει μέχρι τις μέρες μας στο νησί της Σκύρου. Βασικό στοιχείο και σημείο αναφοράς για την διάσωση του Σκυριανού αλόγου είναι η τοπική κοινωνία της Σκύρου. Τα άλογα στο τέλος της άνοιξης εγκατέλειπαν το όρος Κόχυλας όπου διαχείμαζαν το χειμώνα, λόγω έλλειψης τροφής και νερού  και πήγαιναν στους ιδιοκτήτες τους. Οι Σκυριανοί χρησιμοποιούσαν το αλογάκι για τον αλωνισμό το καλοκαίρι, για την επεξεργασία των χωραφιών τους το φθινόπωρο, έκαναν τις ιππικές εκθέσεις και άφηναν πάλι ελεύθερα τα άλογα. Με την εκμηχάνιση της γεωργίας το άλογο μπήκε στο περιθώριο και άρχισε η σταδιακή μείωση του πληθυσμού. Η απαξίωση των αξιών, των ιδεών και των ιδανικών και παράλληλα η θεοποίηση του χρήματος,  τα τελευταία χρόνια είχε ως αποτέλεσμα να επηρεάσει και την τοπική κοινωνία, η οποία  απαξίωσε το «ασύμφορο»  αλογάκι. Ευτυχώς υπάρχουν ακόμα άτομα ,«η μαγιά», που αγάπησαν το άλογο, το προστάτευσαν και το διαφύλαξαν ως πολιτιστική τους κληρονομιά. Χαρακτηριστικό και ενθαρρυντικό γεγονός είναι η αρνητική αντίδραση των ντόπιων  στην εγκατάσταση του υπερμεγέθους αιολικού πάρκου στο φυσικό βιότοπο του αλόγου. Πολύ σημαντική επίσης είναι η δημιουργία σχέσης των παιδιών με τα άλογα η οποία τα τελευταία χρόνια έχει αναζωπυρωθεί. Ιδιωτικές πρωτοβουλίες όπως το πρόγραμμα «Κατσαρέλιας-Simpson» εκμάθησης ιππικής φροντίδας και τέχνης στην Σκύρο και ιπποθεραπείας της Σύλβιας Steen στην Κέρκυρα, είναι σημαντικές προσπάθειες για το μέλλον των αλόγων



Ιπποδρομίες

Όταν τέλειωνε το αλώνισμα και το όργωμα των χωραφιών κι ερχόταν ο καιρός για να γυρίσουν τα άλογα στο Βουνό, οργανώνονταν από τους Σκυριανούς  ιπποδρομίες. Οι συμμετέχοντες έτρεχαν πρώτα μια σειρά κούρσες με έξι περίπου άλογα στην καθεμιά. Χωρίς σέλα και αναβολείς  οδηγούσαν τα άλογα και κρατιόνταν πάνω τους σφίγγοντας τις γάμπες κάτω απ' την κοιλιά του ζώου. Οι τρεις πρώτοι από κάθε αγώνισμα ξανάτρεχαν στην τελική κούρσα και οι νικητές κέρδιζαν ένα χρηματικό έπαθλο, που το μοιράζονταν με τον ιδιοκτήτη, αν το ζώο δεν ήταν δικό τους. Οι κάτοικοι του χωριού περίμεναν ανυπόμονοι στο τέρμα και όλοι γιόρταζαν τις ιπποδρομίες αυτές σαν να ήταν πανηγύρι. Κανείς δεν ξέρει πότε άρχισαν στα παλιότερα χρόνια αυτοί οι αγώνες. Στις 29 Ιουνίου – των Αγίων Αποστόλων – και την πρώτη Αυγούστου, πήγαιναν με τα άλογα σ' ένα εκκλησάκι κάπου δυο ώρες δρόμο από το χωριό. Εκεί πανηγύριζαν, έψηναν αρνιά στη σούβλα και το απόγευμα επέστρεφαν καβάλα, στολισμένοι με λουλούδια. Περνούσαν τον κεντρικό δρόμο του χωριού τραβώντας για το μοναστήρι του Άη Γιώργη, χτισμένο δίπλα στο Κάστρο, που δεσπόζει από ψηλά σ' όλη την περιοχή? πίσω τους ακολουθούσαν  συγγενείς και φίλοι. Ύστερα κατηφόριζαν στον τόπο που είχε οριστεί  ιππόδρομος και άρχιζαν οι αγώνες. Αργότερα οργανώθηκαν και ιππικές εκθέσεις στις οποίες συμμετείχαν όλοι οι ιδιοκτήτες των αλόγων και δίνονταν έπαθλα για το καλύτερο  άλογο από άποψη χαρακτηριστικών, συμπεριφοράς και επικοινωνίας με τον ιδιοκτήτη. Η συμμετοχή και στις δύο διοργανώσεις ήταν πολύ μεγάλη και αποτελούσε αναπόσπαστο κομμάτι της παράδοσης της Σκυριανής κοινωνίας μέχρι και την δεκαετία του εξήντα. Σήμερα, λόγω της απομάκρυνσης του αλόγου από την καθημερινή γεωργική διαδικασία και την άμεση επαφή του με τον άνθρωπο, η αναβίωση τέτοιων εκδηλώσεων  μπορεί να γίνει  μόνο  με τρόπο ενδελεχώς οργανωμένο και φυσικά με απόλυτο σεβασμό προς τα ζώα.


Απειλές

Τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα το αλογάκι της Σκύρου, είναι οι υπερβοσκημένοι βοσκότοποι, η μη ελεγχόμενη αναπαραγωγή , η μη ενίσχυση των κατόχων των αλόγων και η κατά περιπτώσεις κακή ιπποκομική πρακτική. Στην περιοχή Κόχυλα εκτός από τα αλογάκια, ζουν και 20.000 αιγοπρόβατα γεγονός που οδηγεί στην υπερβόσκηση και υποβάθμιση της περιοχής. Η κατά κεφαλή επιδότηση των αιγοπροβάτων από την Ε.Ε. αύξησε περισσότερο τον αριθμό τους, με αποτέλεσμα την επιδείνωση του προβλήματος. Το εθιμικό δίκαιο της περιοχής επιτρέπει στους ιδιοκτήτες να αφήνουν ελεύθερα τα γαϊδούρια και τα μουλάρια τους, αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα τελευταία χρόνια να μη γίνεται ελεγχόμενη αναπαραγωγή και να γεννιούνται πολλά μουλάρια αντί για άλογα. Πρέπει να επιμεληθεί οργανωμένη απομάκρυνση τους από την περιοχή με τρόπο που δεν θα βλάπτει τα ζώα και θα εξασφαλίσει τη διαιώνιση και των τριών ειδών. Η  γενικότερη έλλειψη κινήτρων για τους ιδιοκτήτες  των αλόγων έχει ως αποτέλεσμα να μην αυξάνουν τον πληθυσμό αλλά και κατά περίπτωση να τον μειώνουν. Το 2006 ο αριθμός των αλόγων στο νησί ήταν μικρότερος από εκατό. Σοβαρή απειλή είναι και το σχέδιο για την εγκατάσταση  ανεμογεννητριών  από την μονή Μεγίστης Λαύρας του Αγίου Όρους σε συνεργασία με την εταιρία ΕΝΤΕΚΑ, πράγμα που θα καταστρέψει την περιοχή διαβίωσης του αλόγου στους αιώνες και θα αποβεί μοιραίο για την διαιώνιση του είδους και του οικοσυστήματος της περιοχής.



Αναδημοσίευση από το ιστολόγιο :

 Ένωση Mικρόσωμης Φυλής Αλόγων Σκύρου

http://www.skyrianhorsesociety.gr/

Παρασκευή 28 Ιουνίου 2013

Παραδοσιακές δίπλες για το καλωσόρισμα των αγαπημένων


Από την κ. Σοφία Τσιμπίδη.
Η κ. Τσιμπίδη η οποία κατάγεται από το Αλιβέρι και ζει στη Σκάλα Λακωνίας μας έδωσε αυτή την υπέροχη συνταγή για παραδοσιακές δίπλες που δίνει μια αρκετά μεγάλη ποσότητα.


ΥΛΙΚΑ
30 αυγά
3 φακελάκια μπέικιν
1 φλυτζάνι του καφέ ζάχαρη άχνη
1 φλυτζάνι του καφέ ούζο
1 φλυτζάνι του καφέ ανθόνερο
 1 φλυτζάνι του καφέ λάδι
3 κιλά αλεύρι (περίπου).
1/2 κουταλάκι του γλυκού αλάτι.
Μέλι για το μέλωμα (όπως θα δούμε παρακάτω)

ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Χτυπάμε τα ασπράδια μαρέγκα και τα κροκάδια μαζί με όλα τα υπόλοιπα υλικά και ζυμώνουμε.
Από τη ζύμη που ετοιμάζουμε ανοίγουμε φύλλο πολύ ψιλό. Αν δεν μας βγει ψιλό το φύλλο όταν θα μελώσουμε τις δίπλες θα γίνουν σαν γλυκειά ομελέττα !!!
Σε μια πλατεία κατσαρόλα με λάδι που καίει, ρίχνω το φύλλο κομμένο σε μακρόστενα κομματάκια και με δυο πηρούνια το τυλίγω αμέσω ρολό. Είναι μια διαδικασία που θέλει εξάσκηση και ταχύτητα.
Μέχρι να καλοτυλίξω το ρολό τις βγάζω από το λάδι γιατί αρπάζουν γρήγορα και τις ακουμπάω σε σουρωτήρι να στάξουν το λάδι τους. 
Μετά τις τοποθετώ σε λεκάνη και όταν τελειώσω ετοιμάζω το μέλωμα.
Προτιμώ να μη βάζω σκέτο μέλι γιατί είναι εύθραυστες και κολλάνε πολύ και τρίβονται.
Φτιάχνω λοιπόν κανονικό σιρόπι στο οποίο προσθέτω μέλι δοκιμάζοντας τη γεύση του. Συνήθως όταν κάνω γλυκά του κουταλιού φτιάχνω μπόλικο σιρόπι και βάζω στις δίπλες απ' αυτό.
Στις φρέσκιες που έφτιαξα πρόσθεσα σιρόπι από γλυκό περγαμόντο. 

Καλή επιτυχία !!!


Δευτέρα 24 Ιουνίου 2013

Για τους λάτρεις του ψαρέματος ..μια πρόταση από την Κάρυστο

Αναδημοσίευση από http://sofiascomments.blogspot.gr

Γράφει η κ. Σοφία Κόλλια - Κάρυστος

Boat and Fishing in Greece" Μια πρωτοποριακή εκδοτική πρόταση με έδρα την Κάρυστο.
Αντώνης Δρόσος
Tο ' Boat and Fishing in Greece" είναι η εκδοτική πρόταση του Αντώνη Δρόσου και του Γιώργου Πολυχρονίου, προς όλους τους λάτρεις της Αλιείας, των μηχανών, και σε ότι αφορά το ψάρεμα.
Το μηνιαίο αυτό περιοδικό με συνοδεία dvd, βρίσκεται ήδη στο όγδοο τεύχος, με ανοδική πορεία σε όλη την Ελλάδα και την Κύπρο.
Επίσης συνδρομητικά φτάνει παντού στον κόσμο.
Η έκδοση του περιοδικού είναι το επιστέγασμα μιας μακριάς πορείας που είχαν οι εκδότες στον χώρο αυτό της εξιδικευμένης στόχευσης αναγνωστών.
Ο Αντώνης Δρόσος, από το 1985 έγραφε στον 'Υποβρύχιο Κόσμο" στο 'Ψάρεμα', όπως επίσης και στο 'Ψάρεμα με σκάφος" όπου ήταν και αρχισυντάκτης.
Έχει ήδη εκδώσει 2 βιβλία με τίτλους 'Η Συρτή βυθού' και τα "Ζωντανά Δολώματα" από τις εκδόσεις Βαρβέρη.
Στα μελλοντικά σχέδια του βρίσκονται μια σειρά βιβλίων με συνοδεία dvd, με πληροφορίες για το κάθε είδους ψαρέματος, όπως και τις κάθε είδους μηχανές και σκάφη που χρησιμοποιούνται για το κάθε ένα ξεχωριστά.
Ο κ.Δρόσος επίσης εργάζεται σαν Φροντιστής,καθηγητής Μαθηματικών στην Κάρυστο.
Ο Γιώργος Πολυχρονίου έχει σπουδάσει Οικονομικά και ήταν αρχισυντάκτης στο περιοδικό 'Σκάφος"
Γιώργος Πολυχρονίου
Η πείρα, οι γνώσεις, η άριστη συνεργασία με τους συνεργάτες, μερικοί από τους οποίους είναι οι καλύτεροι στο είδους τους πανελλαδικά, και οι λεπτομερείς πληροφορίες και συμβουλές, έχουν φέρει την επιτυχία και την αναγνώριση του περιοδικού.
Στην σελίδα που αναφέρονται οι συνεργάτες, διαβάζουμε πολλά ονόματα Καρυστινών όπως ο Μάρκος Τσαπέπας, η Σοφία Κιούκη, και ο Κώστας Δρόσος.
Στα σχέδια των εκδοτών βρίσκεται η αγγλόφωνη έκδοση, όπως και ο εμπλουτισμός με αρθρογραφία προτάσεων τουριστικών προορισμών σε συνδυασμό με το ψάρεμα.
Η περιοχή του Νότιου Ευβοικού δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από το οποιοδήποτε άλλο μέρος της Ελλάδος για να στοχεύσει στον ΑΛΙΕΥΤΙΚΟ ΤΟΥΡΙΣΜΟ, σε συνδυασμό με τον Καταδυτικό η ακόμα και τα θαλάσσια σπορ.
Επίσης ετοιμάζεται το portal,www.fishing in Greece.gr, με σύνδεση την αρθρογραφία και το πλούσιο φωτογραφικό υλικό.
Σύμφωνα με τον κ.Δρόσο, η κρίση έχει αυξήσει το ποσοστό των ανθρώπων που ασχολείται με το ψάρεμα, παρόλο της μείωσης των εξόδων που τους αναλογεί.
Σαν μέλος του Ναυτικού Ομίλου, έχει συντελέσει στην διεξαγωγή διαφόρων διοργανώσεων στον τόπο μας όπως, οι Πανελλήνιοι που έγιναν τον Μάρτιο.
Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι η Ελλάδα είναι η διοργανώτρια χώρα των Παγκόσμιων Αγώνων Αλιείας για το 2014, ενώ η τοποθεσία δεν έχει ακόμα ορισθεί.
Ίσως θα μπορούσαμε να κινηθούμε προς αυτήν την κατεύθυνση, μιας και οι αθλητές αλιείς είχαν συμφωνήσει ότι η Κάρυστος πληρεί όλες τις προδιαγραφές.
Για παράδειγμα, στο Αμύνταιο στην Πτολεμαίδα, έλαβε μέρος το Παγκόσμιο αγώνισμα στις Βολές.
Αυτό σημαίνει ότι ο αγώνας γίνεται με συγκεκριμένα βάρη των 100 η 150 γραμ.
Επίσης στην Αντίπαρο αυτές τις μέρες, λαμβάνει μέρος η Πανελλήνια Συγκέντρωση Φουσκωτών.
Μεγάλος αριθμός σκαφών , σημαίνουν μια μεγάλη τόνωση στην ντόπια αγορά και μια σπουδαία διαφήμιση.
Με αυτά τα παραδείγματα, βλέπουμε τις διαφορετικές προτάσεις που μπορεί να κάνει ένας τόπος για αύξηση του τουρισμού του.
Μέσα από αυτήν την σελίδα, θα ήθελα να ευχηθώ μια καταπληκτική πορεία για το περιοδικό στους δύο συμπολίτες μας, όπως επίσης θα ήθελα να σημειώσω, ότι αν και ήμαστε μέσα στην κρίση, πάντα υπάρχουν ευκαιρίες για προσωπική και επαγγελματική εξέλιξη.



Οι ΓΕΥΣΕΙΣ της ΕΥΒΟΙΑΣ εύχονται Καλή Επιτυχία στην νέα αυτή πρόταση! 

Τρίτη 18 Ιουνίου 2013

Το παραδοσιακό ξυνόγαλο

Από την κ. Σοφία Καλαμπαλίκη - Χαλκίδα


Ο κάδος παραγωγής βούτυρου και ξυνόγαλου.
Γνωστό ως καδί, κάδη και τινάτσα.

Το ξυνόγαλο στο χωριό μου, τους Ραπταίους, γινόταν πάντα αυτή την εποχή!!!
Κάθε χρόνο μόλις τελείωναν οι τσοπάνηδες το πήξιμο του τυριού και πρίν στερφέψουν τα ζώα είχαν το ποιό παχύ γάλα σε λιπαρά.
Μάζευαν το γάλα 2-3 ημέρες το άφηναν ουσιαστικά να ξυνήσει και το έβαζαν στο ειδικό ξύλινο δοχείο, στενό σαν πολύ στενό βαρέλι, τινάτσα το έλεγαν, το οποίο το έβαζαν πρώτα στο νερό να σφίξουν τα ξύλα να μην τρέξει το γάλα έξω, και με το ειδικό κοντάρι που είχε στο κάτω μέρος ένα στρογγυλό ξύλο με τρύπες άρχιζαν να τινάζουν δυνατά και ρυθμικά το γάλα για πολύ ώρα. Αυτό γινόταν πρωί πριν πιάσει η ζέστη, στην επιφάνεια μαζευόταν το βούτυρο έριχναν κρύο νερό για να παγώσει και να το μαζέψουν ποιό εύκολα.
Το γάλα που έμενε ήταν το ξυνόγαλο, θεικό, υπέροχο!!!!
Εφτιαχναν και ένα είδος τυριού από το ξυνόγαλο που το έλεγαν μπριτζό είχε υπόξυνη γεύση και το έγαζαν στίς πίτες τις καλοκαιρινές με κολοκύθι, υπέροχο υλικό!!!
Το βούτυρο που μάζευαν, φυσικό αγνό η δε μυρωδιά του μοναδική το έβραζαν και το άφηναν να κάτσει και έπερναν το καθαρό, το έβαζαν σε βάζα γυάλινα και το είχαν όλο το χρόνο για φαγητά και γλυκά, μια μικρή κουταλιά στο φαγητό και απογείωνε την γεύση.


Κυριακή 9 Ιουνίου 2013

Μελιτζάνες με αυγά στο τηγάνι, καλοκαιρινή παραδοσιακή απόλαυση


Από την κ. Μαρία Ρούπα - Ραπταίοι Μεσοχωρίων


Ψιλοκόβουμε και τηγανίζουμε τα λαχανικά και ρίχνουμε χτυπημένα αυγά
ΥΛΙΚΑ:
1 κιλό μελιτζάνες μακριές τσακώνικες
2-3 ντομάτες ώριμες ψιλοκομμένες
200 γρ περίπου τυρί φέτα κομμένο σε μπουκιές
4-5 αυγά
Ελαιόλαδο για το τηγάνι
Φρέσκο τριμμένο πιπέρι
Λίγο ζάχαρη

ΕΚΤΕΛΕΣΗ:
Καθαρίζουμε τις μελιτζάνες και τις κόβουμε σε κύβους, τις βάζουμε σε ένα μπολ με νερό και αλάτι να ξεπικρίσουν λίγο, τις ξεπλένουμε καλά και τις στύβουμε να φύγει το πολύ νερό.
Σε ένα τηγάνι βάζουμε το ελαιόλαδο και μόλις ζεσταθεί ρίχνουμε τις μελιτζάνες και τις τηγανίζουμε, προσθέτουμε τις ντομάτες και αφήνουμε να βράσει λίγο η ντομάτα και να δέσει, βάζουμε και μία πρέζα ζάχαρη να μη μας ξινίζει η ντομάτα, ρίχνουμε το τυρί και ανακατεύουμε, χτυπάμε τα αυγά καλά και τα ρίχνουμε στο τηγάνι ανακατεύουμε λίγο και αφήνουμε να πήξει το αυγό.

Αυτό το φαγητό το φτιάχνουμε πάρα πολύ στο χωριό μου και γίνεται πολύ νόστιμο!!!!!

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!!!!!!

Δευτέρα 3 Ιουνίου 2013

Μούρο γλυκό

Από την κ. Τόνια Παλαμίδη - Κάρυστος


Υλικά
500 γρ. μούρα
400 γρ. ζάχαρη
1 ½ κούπα νερό
γάντια

Εκτέλεση
Πλένουμε και κόβουμε με ψαλίδι κουζίνας αφού φορέσουμε γάντια, τα κοτσανάκια των μούρων. Βάζουμε σε κατσαρόλα τη ζάχαρη και το νερό και αφήνουμε να βράσουν για 3-4 λεπτά. Προσθέτουμε τα μούρα και σβήνουμε τη φωτιά.
Αφήνουμε το γλυκό πάνω στο μάτι να πάρει όση θερμότητα έχει. Αν συνεχίζει να βράζει πάνω από 5 λεπτά, το τραβάμε.
Αφήνουμε να σταθούν από 12 έως 24 ώρες.
Την επόμενη μέρα, βράζουμε για 10 λεπτά σε δυνατή φωτιά, ενώ ξαφρίζουμε το γλυκό.
Σβήνουμε και αποσύρουμε από τη φωτιά. Φυλάμε σε καθαρό βάζο.
ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ !!!