Γράφει η κ. Σοφία Κόλλια στο sofiascomments.blogspot.com
"Ούτε ΄έναν χαλβά δεν μπορεί να φτιάξει!", έλεγαν παλιά για τις κακονοικοκυρές .
Ακόμα λέγανε 'Πότε ο Γιάννης δεν μπορεί πότε το χέρι του πονεί.."
Επειδή το να σε καλύπτει το ένα γνωμικό πάει και έρχεται αλλά να σε καλύπτουν και τα δύο είναι κομματάκι βαρύ, αποφάσισα να το κάνω τον έρμο τον χαλβά να βγάλω από πάνω μου το βάρος και να αισθανθώ και καλονοικοκυρά και δυνατή!
Το πρόβλημα είναι ότι έχω ένα προβληματάκι με το χέρι μου και εκείνη η σβούρα που πρέπει να φέρνεις το σιμιγδάλι μέσα στην κατσαρόλα φέρνει πιο πολύ για γυμναστική παρά για μαγείρεμα.
Έτσι λοιπόν, όπως οι άλλοι μετράνε τα πους απς εγώ μέτραγα τους κύκλους, και μέτρα μέτρα, έχασα το μέτρημα, έχασα και το σιμιγδάλι!
Ήρθε και ρόδισε και κοκκινίσε και όταν έριξα το σιρόπι πνίγηκε στο δίκιο του το σιμιγδάλι και φώναξε στο λάδι να πάει πάρα πέρα.
Μόνο που το πάρα πέρα ήταν το χέρι μου και έφαγε δυο τρεις μεγάλες καφτές μπουρμπουλήθρες που μύριζαν καμένο...
Πάει ο χαλβάς!! Καπνοί, και άδικος κόπος!
Ήμουν όμως αποφασισμένη!
Έπλυνα τα κατσαρολικά, και ενώ το σιρόπι έβραζε, τσιγάρισα πάλι το σιμιγδάλι μέχρι το χρώμα του να μου πει εντάξει, έσβησα την φωτιά και σιγά σιγά έριξα το σιρόπι.. Σιγά σιγά, που σιγά μην το έγραφε η συνταγή!!
Φλαπ, φλαπ, συνεχίστηκε η γυμναστική και όταν πια τέλειωσε, τέλειωσε και η αντοχή μου να ζαλίζω το μείγμα μέσα στην κατσαρόλα.
Έβαλα και τα μυγδαλάκια και τα καρυδάκια και την κανελίτσα και ήσυχη ότι δεν μιλάνε για μένα τα γνωμικά, έβαλα ένα μεγάλο κομμάτι και μέτρησα ίσα με 1000 θερμίδες, μπορεί και πάρα πάνω!!
Συμπέρασμα
Ακόμα και η πιο απλή συνταγή, θέλει ανάλυση σε κάθε της βήμα!!
Ακόμα λέγανε 'Πότε ο Γιάννης δεν μπορεί πότε το χέρι του πονεί.."
Επειδή το να σε καλύπτει το ένα γνωμικό πάει και έρχεται αλλά να σε καλύπτουν και τα δύο είναι κομματάκι βαρύ, αποφάσισα να το κάνω τον έρμο τον χαλβά να βγάλω από πάνω μου το βάρος και να αισθανθώ και καλονοικοκυρά και δυνατή!
Το πρόβλημα είναι ότι έχω ένα προβληματάκι με το χέρι μου και εκείνη η σβούρα που πρέπει να φέρνεις το σιμιγδάλι μέσα στην κατσαρόλα φέρνει πιο πολύ για γυμναστική παρά για μαγείρεμα.
Έτσι λοιπόν, όπως οι άλλοι μετράνε τα πους απς εγώ μέτραγα τους κύκλους, και μέτρα μέτρα, έχασα το μέτρημα, έχασα και το σιμιγδάλι!
Ήρθε και ρόδισε και κοκκινίσε και όταν έριξα το σιρόπι πνίγηκε στο δίκιο του το σιμιγδάλι και φώναξε στο λάδι να πάει πάρα πέρα.
Μόνο που το πάρα πέρα ήταν το χέρι μου και έφαγε δυο τρεις μεγάλες καφτές μπουρμπουλήθρες που μύριζαν καμένο...
Πάει ο χαλβάς!! Καπνοί, και άδικος κόπος!
Ήμουν όμως αποφασισμένη!
Έπλυνα τα κατσαρολικά, και ενώ το σιρόπι έβραζε, τσιγάρισα πάλι το σιμιγδάλι μέχρι το χρώμα του να μου πει εντάξει, έσβησα την φωτιά και σιγά σιγά έριξα το σιρόπι.. Σιγά σιγά, που σιγά μην το έγραφε η συνταγή!!
Φλαπ, φλαπ, συνεχίστηκε η γυμναστική και όταν πια τέλειωσε, τέλειωσε και η αντοχή μου να ζαλίζω το μείγμα μέσα στην κατσαρόλα.
Έβαλα και τα μυγδαλάκια και τα καρυδάκια και την κανελίτσα και ήσυχη ότι δεν μιλάνε για μένα τα γνωμικά, έβαλα ένα μεγάλο κομμάτι και μέτρησα ίσα με 1000 θερμίδες, μπορεί και πάρα πάνω!!
Συμπέρασμα
Ακόμα και η πιο απλή συνταγή, θέλει ανάλυση σε κάθε της βήμα!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου